Księga Izajasza
Rozważanie 22
"Słowo Pana nie powraca puste"

Istnieje historia człowieka imieniem Charnet, żyjącego we Francji w czasach Napoleona.
Pewnego dnia został on wtrącony do więzienia, z powodu nieporozumienia i nieprawdziwego oskarżenia go o znieważenie cesarza. Charnet był zdruzgotany z powodu swojej sytuacji i powoli zaczął tracić wiarę w Boga. Nadszedł dzień, gdy w chwili wewnętrznego gniewu i buntu, napisał na ścianie: "Wszystko dzieje się przez przypadek", co wyrażało jego poczucie niesprawiedliwości. W celi było jedno miejsce, na które każdego dnia o określonej porze padały promienie słońca. Nadeszła chwila, kiedy ku wielkiemu zaskoczeniu, Charnet dostrzegł na twardej i popękanej posadzce wymieszanej z ziemią, małą, zieloną roślinkę kierującą się w stronę światła. Roślinka stała się osobistym przyjacielem i nauczycielem Charneta i sprawiła, że każdego dnia, spoglądając na nią, odzyskiwał wiarę w Boga i nadzieję.  Przyszedł dzień, kiedy napisał na ścienie: "Tym, który wszystko uczynił jest Bóg". Historia Charneta dotarła do Józefiny, żony cesarza Napoleona i po pewnym czasie został on uwolniony.

Podobne pytania pojawiają się w naszym życiu. Przyglądając się i uczestnicząc w różnych wydarzeniach, w naszych sercach może pojawiać się pytanie o cel życia, o to czy Bóg kontroluje wszystkie wydarzenia.
Widząc szukającego odpowiedzi człowieka, Bóg przemawia i pragnie nas przekonać o Jego obecności oraz o doskonałym planie dla naszego życia.

Izaj. 55:9 9. Lecz jak niebiosa są wyższe niż ziemia, tak moje drogi są wyższe niż drogi wasze i myśli moje niż myśli wasze. 10. Gdyż jak deszcz i śnieg spada z nieba i już tam nie wraca, a raczej zrasza ziemię i czyni ją urodzajną, tak iż porasta roślinnością i daje siewcy ziarno, a jedzącym chleb, 11. Tak jest z moim słowem, które wychodzi z moich ust: Nie wraca do mnie puste, lecz wykonuje moją wolę i spełnia pomyślnie to, z czym je wysłałem. 12. Bo z radością wyjdziecie i w pokoju zostaniecie przyprowadzeni. Góry i pagórki wybuchną przed wami okrzykami radości, a wszystkie drzewa polne będą klaskać w dłonie. 13. Zamiast głogu wyrośnie cyprys, zamiast pokrzywy wyrośnie mirt. I będzie to dla Pana chlubą, znakiem wiecznym, który nie zniszczeje.

Księga Izajasza dzieli się na dwie główne części - 1-39 rozdziału oraz od 40 - 66.
W drugiej części możemy dostrzec jeszcze pierwszą i drugą połowę:
Pierwszą od 40 - 55 rozdziału skierowaną do ludu przed jego powrotem do Ziemi Obiecanej. 
Drugą skierowaną do Izraela w czasie gdy już zaczęła wypełniać się Boża obietnica.
55 rozdział kończy pierwszą połowę z drugiej części księgi Izajasza, której słowa skierowane są do Izraela w czasie gdy jeszcze przebywał na wygnaniu.
Bóg pragnie, by Jego lud uwierzył w wypełnienie się Jego Słowa o powrocie do Ziemi Obiecanej.

Bóg zwraca uwagę na zjawisko w przyrodzie, które jest nieodwracalne.
Pan mówi o padającym deszczu, który spada z nieba na ziemię i już tam nie wraca.
Deszcz zrasza ziemię, czyniąc ją urodzajną i sprawiając, że porasta roślinnością oraz daje siewcy ziarno, a jedzącym chleb.

11. Tak jest z moim słowem, które wychodzi z moich ust: Nie wraca do mnie puste, lecz wykonuje moją wolę i spełnia pomyślnie to, z czym je wysłałem.

(Puste - w j. hebr. Rejkam - puste, bez celu. W 1 Moj. 31:42 mowa jest o "wracaniu z pustymi rękoma" Gdyby Bóg ojca mego nie był ze mną, Bóg Abrahama i Bóg, przed którym drżał Izaak, byłbyś mnie teraz puścił z pustymi rękoma. Lecz Bóg wejrzał na niedolę moją i na trud rąk moich i minionej nocy wydał wyrok)

Boże Słowo nie wraca puste, leczy zawsze wykonuje pracę!

W Ewangelii Marka 11,12-14 i 20-26 czytamy historię o Panu Jezusie i uczniach, przechodzących obok drzewa figowego.
Widząc to drzewo, Pan Jezus wypowiada znamienne słowa (w.14): Niechaj nikt na wieki z ciebie owocu nie jada!
Słowo Boże, zwraca naszą uwagę na to że słowa Jezusa docierają do uczniów Jezusa. "I słyszeli to uczniowie jego..."
Słyszą je, docierają do ich umysłów i serc. Mija dzień, uczniowie przechodzą ponownie koło tego samego drzewa i widzą że uschło.
Słowo Boże mówi nam: I wspomniał Piotr, i rzekł do niego: Mistrzu, oto drzewo figowe, które przekląłeś, uschło!
W słowach uczniów wyraźnie daje się odczuć zdziwienie, zaskoczenie.
Widząc to Pan Jezus, mówi: Miejcie wiarę w Boga!
To co czyni Chrystus ma wzmocnić ich wiarę w moc Jego Słowa...

W oczekiwaniu na wypełnienie się Bożych obietnic, Pan zwraca naszą uwagę na rzeczy, które świadczą o Jego wielkości. Mat. 6:25-29 Dlatego powiadam wam: Nie troszczcie się o życie swoje, co będziecie jedli albo co będziecie pili, ani o ciało swoje, czym się przyodziewać będziecie. Czyż życie nie jest czymś więcej niż pokarm, a ciało niż odzienie? 26. Spójrzcie na ptaki niebieskie, że nie sieją ani żną, ani zbierają do gumien, a Ojciec wasz niebieski żywi je; czyż wy nie jesteście daleko zacniejsi niż one? 27. A któż z was, troszcząc się, może dodać do swego wzrostu jeden łokieć? 28. A co do odzienia, czemu się troszczycie? Przypatrzcie się liliom polnym, jak rosną; nie pracują ani przędą. 29. A powiadam wam: Nawet Salomon w całej chwale swojej nie był tak przyodziany, jak jedna z nich.

Posiadam wybór. Mogę skupić się na trudnych okolicznościach. Mogę też posłuchać głosu Ducha Świętego, który kieruje uwagę mojego serca na obecne w moim życiu świadectwa Jego mocy i wielkości.
Pośród trosk, pytań naszych serc,  możemy przyjąć świadectwa Bożej wierności i mocy Jego Słowa.

Świadectwo mocy Słowa Pana...
Ojciec Zakaria Botros - uznany przez "Al Insan al Jadeed" za wroga nr. 1 Islamu,
Urodzony w Egipcie w 1934 roku, miał o pięć lat starszego brata, który  jak nastoletni chłopak odważnie zwiastował Ewangelię. Brat Zakariasa znany był z tego, że zawsze nosił przy sobie Biblię. W roku 1947 roku został porwany, obcięto mu najpierw język, następnie zamordowano przez ścięcie głowy.
Młodszy brat, Zakaria Botros, otrzymał po swoim bracie Pismo Święte, które zawierało jego osobiste notatki. Bóg przez nie przemówił jego Zakaria i oddał on swoje życie Bogu.
Bóg powołał go też do służby i stał się on znanym przywódcą Kościoła Koptyjskiego w Egipcie.
W 1981 roku został aresztowany i wraz z innymi liderami był więziony przez 318 dni.
W 1998 roku musiał opuścić Egipt, zamieszkał w Australii, później w Anglii
Zakaria Botros zwiastuje Ewangelię przez media masowego przekazu (telewizja, internet). Około  
1000 muzułman miesięcznie powierza swoje życie Chrystusowi.
Obecnie jego miejsce zamieszkania nie jest znane, gdyż Al Kaida wyznaczyła za jego głowę cenę 60 milionów dolarów. Pytany, jak żyje ze świadomością, że została wyznaczona tak wielka zapłata za jego śmierć, mówi, że został zbawiony przez bardziej drogocenną krew Chrystusa.
Chociaż koszt jego służby jest potężny, widzimy obfity owoc zasianych w jego serce ziaren.
Świadectwo jego starszego brata, który jako młody człowiek oddał swoje życie ze względu na Pana Jezusa, wydaje obfity owoc. "Słowo Pana nie powraca puste, lecz wykonuje swoją pracę..."

Nasza modlitwa:

- W oczekiwaniu na wypełnienie Bożych obietnic skupienie uwagi naszych serc na świadectwach Bożej wierności, które są zawsze obecne w naszym życiu

- Codzienne pozostawianie trosk wkładających ciężar, przygniatający nasze serca i odbierający wiarę

Mat. 6:25 "Dlatego powiadam wam: Nie troszczcie się o życie swoje..."

- Radość z obietnicy Pana dotyczącej Jego Słowa, o którym powiedział: "Nie wraca do mnie puste, lecz wykonuje moją wolę i spełnia pomyślnie to, z czym je wysłałem" Iz. 55:11

Oprac. Piotr Ożana