Księga Izajasza
Rozważanie 2
"Tylko w Panu pokładam nadzieję"

Podczas naszego pierwszego rozważania powiedzieliśmy krótko o tle historycznym służby Izajasza. W dzisiejszym rozważaniu ważne jest by przypomnieć kilka faktów z nim związanych.
Z powodu duchowego odstępstwa najpierw upadnie Królestwo Północne (zwane Izraelem), w 722 roku p.n.e. 
Następnie w roku 586 p.n.e. upadnie Królestwo Południowe (zwane Judą).
Izajasz służy w Judzie, w Królestwie Południowym, 150 lat przed jego upadkiem.
W roku 735 na tron wstępuje nowy król Judy Achaz, który nie postępuje z przykazaniami Boga i w rezultacie jego królestwo staje się celem ataków ze wszystkich stron. Królestwo Północne zwane Izraelem napadnie wraz z Aramem (Syrią) na Królestwo Południowe.
Izaj. 7:1-2 Za czasów Achaza, syna Jotama, syna Uzjasza, króla judzkiego, wyruszył Resyn, król aramejski, z Pekachem, synem Remaliasza, królem izraelskim, przeciwko Jeruzalemowi, aby z nim walczyć, lecz nie mógł go zdobyć. 2. A gdy doniesiono domowi Dawidowemu, że Aram rozbił obóz w Efraimie, zadrżało jego serce i serce jego ludu, jak drżą drzewa w lesie od wiatru.

W obliczu kryzysu król Judy Achaz zwraca się o pomoc do Asyrii, a nie do Boga. 
Z powodu tego nieposłuszeństwa, Bóg nakazuje Izajaszowi zwiastować nadejście Asyryjczyków, którzy jak woda zaleją Ziemię Obiecaną. Nadejdzie czas, kiedy Asyria doprowadzi do upadku Królestwo Północne i następnie wtargnie do Judy, by dokonać oblężenia Jerozolimy.
Czasy, w których żyje Izajasz są czasami w których napierają przeróżne siły zagrażające każdemu. Trudno jest czuć się bezpiecznym. To czas, w którym pokusą jest szukanie pomocy u człowieka.

1. Bóg mówi, że  prawdziwe schronienie można znaleźć tylko u Niego.
Izaj. 8:1-23 I rzekł Pan do mnie: Weź sobie wielką tablicę i napisz na niej zwykłym pismem: Maher Szalal-Chasz Baz (Pośpiesza łup - szybko nadchodzi zdobycz). 2. I powołaj dla mnie na wiarogodnych świadków: kapłana Uriasza i Zachariasza, syna Jeberechiasza. 3. Potem zbliżyłem się do prorokini, i ta poczęła, i urodziła syna. I rzekł Pan do mnie: Nazwij go: Maher Szalal-Chasz Baz, 4. Gdyż zanim chłopiec nauczy się wołać: Mój ojcze! i Moja matko! - poniosą bogactwa Damaszku i łup z Samarii przed królem asyryjskim. 5. Potem tak jeszcze rzekł Pan do mnie: 6. Ponieważ ten lud wzgardził cicho płynącymi wodami Syloe i drży przed Resynem i synem Remaliasza, 7. Przeto Pan sprowadzi na nich wody Rzeki, potężne i wielkie, króla asyryjskiego i całą jego potęgę. I wystąpi ze wszystkich swoich koryt, i wyleje ze wszystkich swoich brzegów. 8. I wedrze się do Judy, zaleje i wzbierze, będzie sięgać aż do szyi, a rozpostarte jego skrzydła pokryją na całą szerokość twój kraj, o Immanuelu! 9. Srożcie się, ludy, i drżyjcie! Przysłuchujcie się uważnie, wszyscy dalecy mieszkańcy ziemi, przepaszcie się i drżyjcie, przepaszcie się i drżyjcie! 10. Obmyślcie plan, lecz będzie on udaremniony, postanówcie coś - a to się nie stanie, gdyż z nami Bóg. 11. Tak bowiem rzekł Pan do mnie, gdy mnie uchwycił za rękę i przestrzegł mnie, abym nie chodził drogą tego ludu, mówiąc: 12. Nie nazywajcie sprzysiężeniem wszystkiego, co ten lud nazywa sprzysiężeniem, i nie bójcie się tego, czego on się boi, ani się nie trwóżcie! 13. Tylko Pana Zastępów miejcie za Świętego, niech On będzie waszą bojaźnią i On waszym lękiem! 14. I będzie wam świętością i kamieniem obrazy, i skałą potknięcia dla obydwu domów Izraela, sidłem i siecią dla mieszkańców Jeruzalemu. 15. I wielu potknie się o nie i upadną, i potłuką się, i będą usidleni i schwytani. 16. Zabezpieczę świadectwo, zapieczętuję naukę w moich uczniach. 17. I będę wyczekiwał Pana, który zakrywa swoje oblicze przed domem Jakuba, i w nim będę pokładał nadzieję. 18. Oto ja i dzieci, które mi dał Pan, jesteśmy znakami i przepowiedniami w Izraelu od Pana Zastępów, który mieszka na górze Syjon. 19. A gdy wam będą mówić: Radźcie się wywoływaczy duchów i czarowników, którzy szepcą i mruczą, to powiedzcie: Czy lud nie ma się radzić swojego Boga? Czy ma się radzić umarłych w sprawie żywych? 20. A co dotyczy zakonu i objawienia: Jeżeli tak nie powiedzą, to nie zabłyśnie dla nich jutrzenka. 21. I będzie wędrował po niej utrapiony i zgłodniały, a gdy będzie zgłodniały, będzie się złościł i przeklinał swojego króla i swojego Boga, i spoglądał w górę. 22. A gdy spojrzy na ziemię - oto trwoga i pomroka, straszna ciemność i nieprzenikniony mrok. 23. Lecz nie będzie zaćmione to, co znosi ucisk. Jak w przeszłości sprowadził Pan hańbę na ziemię Zebulona i na ziemię Naftalego, tak w przyszłości okryje chwałą drogę morską, Zajordanie i okręg pogan.

Pan mówi: Izaj. 8:6-7 Ponieważ ten lud wzgardził cicho płynącymi wodami Syloe i drży przed Resynem i synem Remaliasza (Pekachem, królem izraelskim) 7. Przeto Pan sprowadzi na nich wody Rzeki, potężne i wielkie, króla asyryjskiego i całą jego potęgę. I wystąpi ze wszystkich swoich koryt, i wyleje ze wszystkich swoich brzegów.
Bóg musi sprowadzić sąd na Judę z powodu jej decyzji, by ze strachu przed wrogami szukać schronienia u wielkich ówczesnego świata, Asyryjczykami panującymi na dużym obszarze ziemi.
Wcześniej Bóg zachęcał przez Izajasza króla Achaza, by nie poddawał się presji sytuacji i nie lękał się królów z północy. Izaj. 7:4 I powiedz mu: Miej się na baczności i bądź spokojny, nie bój się, a twoje serce niech się nie lęka tych dwóch niedopałków głowni dymiących, gdy płonie gniewem Resyn z Aramem i syn Remaliasza,

Judejczycy pozostawili cicho płynące wody Syloe, przez co wybrali potop Bożego sądu, przychodzącego jako "wody rzeki potężne i wielkie".
Cicho płynące wody Syloe były źródłem w pobliżu wschodniej części Jerozolimy, z którego skorzystał później król Hiskiasz , budując system nawodnienia mający służyć w czasie oblężenia miasta.
2 Król. 20:20 Pozostałe zaś sprawy Hiskiasza i cała jego potęga, i to, że zbudował zbiornik na wodę i wodociąg i że doprowadził wodę do miasta, zapisane jest w Księdze Dziejów Królów Judzkich. (Ew Jana 9:7 I rzekł do niego: Idź i obmyj się w sadzawce Syloe [to znaczy Posłany]. Odszedł tedy i obmył się, i wrócił z odzyskanym wzrokiem)

Podobnie jak prorok, żyjemy w czasach, w których napierają na nas siły otaczającego nas świata.
Pojawia się presja i zagrożenia. W ich obliczu odzywa się pokusa, by szukać rozwiązania w oparciu o ludzką siłę, ludzką logikę, by kryć się w cieniu tych, którzy posiadają zdolności, wpływy i możliwości.
Gdy szukamy schronienia w tym świecie, w sposób niezauważony odwracamy się od cicho płynących wód Pana, które są źródłem życia i błogosławieństwa.
Gdy w naszych sercach szukamy Bożych dróg, odwracając się od świata i jego systemu myślenia oraz funkcjonowania, Pan otwiera nasze oczy wskazując Jego źródła łaski, miłości i mocy.
2. Bóg pragnie, by Jego poselstwo przemieniało życie tych, którzy je zwiastują

W przeczytanym fragmencie rodzina Izajasza staje się żywym znakiem zwiastowanego poselstwa.
Niezwykłe jest to, że jak w życiu wielu proroków, Bóg odciska na całej rodzinie piętno czasów w których żyją oraz zwiastowania, które ma przejść przez usta Izajasza.
Izajasz posiada żonę, która także jest prorokinią oraz dzieci, które rodzą się w czasie trwania jego służby.
Każde z dzieci otrzymuje imię, które nawiązuje do poselstwa przekazywanego przez ich ojca.
O pierwszym synu czytamy w poprzednim rozdziale: Izaj. 7:3 "Wtedy rzekł Pan do Izajasza: Wyjdź naprzeciw Achaza ze swoim synem Szeariaszubem..."

Imię pierwszego syna "Szar Jaszub" oznacza "Resztka powróci"

O drugim synu mowa jest w rozważanym dzisiaj fragmencie: Izaj. 8:1 I rzekł Pan do mnie: Weź sobie wielką tablicę i napisz na niej zwykłym pismem: Maher Szalal-Chasz Baz (Pośpiesza łup - szybko nadchodzi zdobycz).

Izaj. 8:3 Potem zbliżyłem się do prorokini, i ta poczęła, i urodziła syna. I rzekł Pan do mnie: Nazwij go: Maher Szalal-Chasz Baz
"Jak ma na imię twój syn Izajaszu?" "Maher Szalal-Chasz Baz - Pośpiesza łup - szybko nadchodzi zdobycz"!
Bóg mówi, że proroctwo zawarte w imieniu chłopca wypełni się szybko. 4. Gdyż zanim chłopiec nauczy się wołać: Mój ojcze! i Moja matko! - poniosą bogactwa Damaszku i łup z Samarii przed królem asyryjskim.
Chłopiec się rodzi. Mija rok i w roku 732 nadchodzi czas wypełnienia się proroctwa.
Jednak "Maher Szalal-Chasz Baz" przez całe swoje życie będzie stanowił żywe świadectwo Bożego osądu wydanego na Izrael i Judę.
Gdy "Szar Jaszub" siadał obok "Maher Szalal-Chasz Baza", zwiastowana była pełna prawda o Bożym działaniu w życiu narodu izraelskiego: "Nadchodzi czas sądu, lecz jest nadzieja dla resztki, dla tych, którzy się ukorzą"
W chwili powołania, w obliczu Bożej świętości i chwały, Izajasz poczuł nieczystość w ustach, które miały się stać Bożym narzędziem. Teraz Bóg odciska pieczęć Jego powołania i zwiastowania na całej rodzinie.
Słowo, które mamy przekazać otaczającemu nas światu, musi odcisnąć swoją pieczęć na naszym życiu.

Ponieważ pragniemy, by Bóg nas używał, powinniśmy być gotowi, by na naszym życiu codziennie była odciskana pieczęć przesłania, które mamy zanieść innym.
Jeżeli Bóg nas posyła do ludzi chorych, możemy odczuwać bój o nasze zdrowie.
Jeżeli Pan posyła nas do ludzi pogrążonych w depresji, możemy w szczególny sposób doświadczać wewnętrznych walk.
Jeżeli Bóg powierza nam służbę niesienia Bożej miłości narodowi wybranemu, możemy poprzez różne doświadczenia odczuwać to, co przeżywa Boży lud.

Jaka powinna być odpowiedź dzieci Bożych w obliczu presji otaczających sił oraz wydarzeń czasów ostatecznych?

1. Wyciągam moją dłoń do Pana i będę chodził tylko Jego drogami
Izaj. 8:11 Tak bowiem rzekł Pan do mnie, gdy mnie uchwycił za rękę i przestrzegł mnie, abym nie chodził drogą tego ludu

2. Odrzucam lęk przed światem i jego mocami
12. Nie nazywajcie sprzysiężeniem wszystkiego, co ten lud nazywa sprzysiężeniem, i nie bójcie się tego, czego on się boi, ani się nie trwóżcie!

3. Wybieram bojaźń Pana
Izaj. 8:13 Tylko Pana Zastępów miejcie za Świętego, niech On będzie waszą bojaźnią i On waszym lękiem!

4. Będę wyczekiwał Pana i w Nim będę pokładał nadzieję
Izaj. 8:17 I będę wyczekiwał Pana, który zakrywa swoje oblicze przed domem Jakuba, i w nim będę pokładał nadzieję.

Dzisiaj jest dzień, w którym możemy jak Izajasz pozwolić Panu, by chwycił nas za rękę i w obliczu przeróżnych sił otaczającego nas świata, poprowadził nas Jego Drogą.
"I będę wyczekiwał Pana... w nim będę pokładał nadzieję..."
Wybieram cicho płynące wody Syloe...

Oprac. Piotr Ożana