Księga Izajasza
Rozważanie 3
"Dwa pnie" 

ASYRIA - PIEŃ DO ŚCIĘCIA, Z KTÓREGO NIC NIE WYROŚNIE

Izaj. 10:28-34 28. Wyruszył z Rimmon, uderza na Ajjat, przechodzi przez Migron, w Michmas zostawia swój tabor. 29. Przechodzą przez wąwóz, nocują w Geba. Drży Rama, z Gibei Saulowej uciekają.30. Krzycz głośno, Gallim, nasłuchuj, Laisza! Odezwij się do niej, Anatot! 31. Madmena błąka się, mieszkańcy Gebim szukają schronienia, 32. Jeszcze dzisiaj zatrzyma się w Nobie, podniesie rękę przeciwko górze córki syjońskiej, przeciwko pagórkowi Jeruzalemu. 33. Oto Pan, Pan Zastępów, zetnie siekierą gałęzie korony; wybujałe będą ścięte, a wyniosłe ku ziemi pochylone. 34. Potem toporem wytnie gąszcze leśne, i Liban padnie wraz ze swoimi wspaniałymi cedrami.

Sytuacja polityczna...
Z powodu duchowego upadku Izraela, w 722 roku p.n.e. Królestwo Północne zostaje podbite przez Asyrię. 21 lat później, w roku 701 p.n.e. Asyryjczycy najeżdżają na Królestwo Południowe i dokonują oblężenia Jerozolimy, pod przywództwem Sanheryba, króla Asyryjczyków.
Jednak Pan składa obietnicę Hiskiaszkowi, królowi Judy, że sam pokona wroga. 33. Oto Pan, Pan Zastępów, zetnie siekierą gałęzie korony; wybujałe będą ścięte, a wyniosłe ku ziemi pochylone.

Asyria osiągnęła szczyt swojej potęgi za panowania króla Sargona II (721-705 p.n.e.) i jego następców (zwanych Sargonidami). Rozbudowano sieć kanałów nawadniających. Urządzano przepiękne ogrody i sady, które zapisały się w pamięci o Imperium Asyryjskim jako "wiszące ogrody Semiramidy", zaliczane do siedmiu cudów świata. Asyryjczycy budowali ogromne pałace z pięknymi płaskorzeźbami. Byli także znani z budowania wielkich bibliotek.

To wyniosłe oblicze Asyrii stawało się okrutne wobec tych, którzy zbuntowali się wobec jej panowania. Swoją władzę sprawowali w bardzo surowy sposób, dokonując deportacji buntowników i nie rzadko mordów. Równano z ziemią całe miasta. Asyria wzbudzała więc podziw i przerażenie.

Teraz Asyria ma ponieść jedną z najdotkliwszych klęsk. Do jej pełnego upadku upłynie jeszcze 90 lat, jednak już teraz zostaje upokorzona i pokonana. Zginie sto osiemdziesiąt pięć tysięcy żołnierzy! Armia zostanie rozbita. Jak mówi Słowo Boże, drzewo zostanie ścięte.
2 Król. 19:32-37 Przeto tak mówi Pan o królu asyryjskim: Nie wkroczy on do tego miasta, ani nie wypuści na nie strzały, ani nie wystąpi przeciwko niemu z tarczą, ani nie usypie przeciwko niemu szańca.33. Drogą, którą przyszedł, powróci, a do miasta tego nie wkroczy, mówi Pan. 34. I osłonię to miasto, i ocalę przez wzgląd na ciebie i przez wzgląd na Dawida, mego sługę. 35. I stało się tej samej nocy, że wyszedł anioł Pański i pozbawił życia w obozie asyryjskim sto osiemdziesiąt pięć tysięcy. Następnego dnia rano oto wszyscy oni - same trupy - pomarli. 36. Toteż Sancheryb, król asyryjski, zwinął obóz i wyruszywszy powrócił, i zamieszkał w Niniwie. 37. A gdy oddawał pokłon w świątyni Nisrocha, swojego boga, zabili go Adrammelek i Szareser, jego synowie, po czym uszli do ziemi Ararat. Władzę królewską zaś objął po nim jego syn Asarhaddon.
Klęska pod murami Jerozolimy będzie jednym z kluczowych wydarzeń zapowiadających upadek Imperium. Gdy nadejdzie klęska, na zawsze zakończy się historia Imperium Asyryjskiego, która trwała 1150 lat. Drzewo zostanie ścięte. Pozostanie pień, z którego nic nie wyrośnie.

JUDA - ŚCIĘTE DRZEWO. PIEŃ, Z KTÓREGO WYROŚNIE RÓŻDŻKA ISAJEGO

Pan zapowiada klęskę nie tylko Asyrii, lecz także Judzie. Drzewo Królestwa Południowego zostanie ścięte, gdy w roku 586 Juda zostanie podbita przez Babilończyków.
Jednak ze ściętego pnia wyrośnie różdżka Isajego. Izaj. 11:1-5 1. I wyrośnie różdżka z pnia Isajego, a pęd z jego korzeni wyda owoc. 2. I spocznie na nim Duch Pana; Duch mądrości i rozumu, Duch rady i mocy, Duch poznania i bojaźni Pana. 3. I będzie miał upodobanie w bojaźni Pana. Nie według widzenia swoich oczu będzie sądził ani według słyszenia swoich uszu rozstrzygał, 4. Lecz według sprawiedliwości będzie sądził biednych i według słuszności rozstrzygał sprawy ubogich na ziemi. Rózgą swoich ust będzie chłostał zuchwalca, a tchnieniem swoich warg zabije bezbożnika. 5. I będzie sprawiedliwość pasem jego bioder, a prawda rzemieniem jego lędźwi.

Ten obraz jest niezwykłym darem dla każdego, kto powierzył swoje życie Bogu i stał się częścią Jego rodziny.

1. Po pierwsze mówi nam o wielkim dziele Zbawienia objawionym w Mesjaszu
Z powodu duchowego upadku, pień musiał zostać ścięty, jednak Boże obietnice dane potomkom Abrahama były niewzruszone z powodu Bożej miłości o której czytamy w księdze Jeremiasza: Jer. 31:3 Miłością wieczną umiłowałem cię...
Z pnia Isajego wyrośnie różdżka. Isaj był ojcem Dawida, któremu Bóg obiecał: 2 Sam. 7:16 I trwać będzie twój dom i twoje królestwo na wieki przede mną; tron twój też utwierdzony będzie na wieki.
Pan Jezus jest różdżką z pnia Isajego. Obj. 22:16 Ja, Jezus, wysłałem anioła mego, by poświadczył wam to w zborach, Jam jest korzeń i ród Dawidowy, gwiazda jasna poranna.

2. Po drugie Bóg mówi nam, że jako Jego dzieci pośród doświadczeń możemy zawsze oczekiwać życia i błogosławieństwa
Wiemy, że także w naszym życiu pojawia się "przycinanie" czasem "ścinanie"
Pierwszym powodem jest nasza grzeszność i wynikająca z tego potrzeba oczyszczania
Jan. 15:2 "...każdą (latorośl) która wydaje owoc, oczyszcza, aby wydawała obfitszy owoc
Drugim powodem jest duchowy bój, który toczy się pomiędzy mocami światłości i ciemności.
Dz.Ap. 12:1-5 A w owym czasie targnął się król Herod na niektórych członków zboru i począł ich gnębić. 2. Jakuba, brata Janowego, kazał ściąć. 3. Gdy zaś widział, że się to podoba Żydom, kazał pojmać i Piotra; a były to dni Przaśników. 4. A gdy go ujął, wtrącił do więzienia i przekazał czterem czwórkom żołnierzy, aby go strzegli, zamierzając po święcie Paschy stawić go przed ludem. 5. Strzeżono tedy Piotra w więzieniu; zbór zaś modlił się nieustannie za niego do Boga.
Pan Jezus jest różdżką z pnia Isajego i w Nim jest źródło życia i prawdziwej nadziei w trudnych okolicznościach.
Jako Jego uczniowie możemy przyjmować zrozumienie przeróżnych doświadczeń i pozwalać, by Pan rozbudzał w nas oczekiwanie na dobry, błogosławiony owoc każdej trudnej chwili.
Rzym. 8:28 A wiemy, że Bóg współdziała we wszystkim ku dobremu z tymi, którzy Boga miłują, to jest z tymi, którzy według postanowienia jego są powołani.

Czy oczekuję życia, gdy widzę ścięty pień? Czy wierzę w moc mojego Zbawiciela, w którym jest źródło życia i prawdziwej nadziei?
Ps. 126:5-6 Ci, którzy siali ze łzami, Niech zbierają z radością! 6. Kto wychodzi z płaczem, niosąc ziarno siewne, Będzie wracał z radością, niosąc snopy swoje.
2 Kor. 4:8-11 Zewsząd uciskani, nie jesteśmy jednak pognębieni, zakłopotani, ale nie zrozpaczeni, 9. Prześladowani, ale nie opuszczeni, powaleni, ale nie pokonani, 10. Zawsze śmierć Jezusa na ciele swoim noszący, aby i życie Jezusa na ciele naszym się ujawniło. 11. Zawsze bowiem my, którzy żyjemy, dla Jezusa na śmierć wydawani bywamy, aby i życie Jezusa na śmiertelnym ciele naszym się ujawniło.
1 Piotr. 4:14 Błogosławieni jesteście, jeśli was znieważają dla imienia Chrystusowego, gdyż Duch chwały, Duch Boży, spoczywa na was.

6 lipca 1415 roku, w Konstancji, został skazany na śmierć Jan Hus.
Gdy wprowadzono na miejsce, w którym miał zostać spalony, wypowiedział słowa: "W Tobie, Panie, składam moją nadzieję, nakłoń Twoje ucho ku mnie". Następnie wprowadzono go na stos, po czym dwóch pomocników kata zdarło z niego jego ubrania i ubrało go w koszulę nasączoną smołą. W tym momencie jeden z elektorów, książę Ludwik z Palatynatu, podjechał i nalegał na Husa, by odwołał swoje błędy, tak aby mógł uniknąć śmierci w płomieniach. Lecz Hus odpowiedział: "Dzisiaj upieczecie chudą gęś, ale za sto lat od teraz usłyszycie śpiewającego łabędzia, którego zostawicie nieupieczonego i żadna pułapka ani sieć nie złapie go dla was." Poruszony do głębi książę odszedł. "Hus" w języku czeskim oznaczało "gęś". Sto lat później w Witenberdze rozpalił się ogień reformacji, którego symbolem był łabądź.
Ze ściętego pnia, po wielu latach wyrosła różdżka nowego dzieła reformacji i objawienia prawdy o zbawieniu z łaski.

Nasza modlitwa...

- O właściwe spojrzenie na siłę i pychę otaczającego nas świata

- Zrozumienie słabości ludzkich systemów, które nie mogą nikomu udzielić schronienia, gdyż są skazane na zniszczenie, zostają ścięte jak drzewo, którego pień nigdy nie odrasta

- Radość i dziękczynienie z dzieła Zbawienia, które otrzymaliśmy w Panu Jezusie, który stał się "różdżką z pnia Isajego"

- Przyjęcie Bożej woli, gdy Pan przykłada siekierę oczyszczenia i oczekiwanie Jego odnowy oraz życia

- W obliczu duchowego boju z mocami ciemności, które często owocuje "ścinaniem", trudnymi doświadczeniami, wytrwanie w oczekiwaniu na "nowe pędy", na błogosławiony owoc cierpienia, do którego dopuszcza Pan

Oprac. Piotr Ożana