Księga Izajasza
Rozważanie 10
"Odpowiedź Ojca"
Czy możemy mieć wpływ na Boże plany?
Są rzeczy, których zgodnie z Bożym postanowieniem nie zmieni żaden człowiek. Przykładem może być decyzja którą Bóg podjął gdy usłyszał wołanie swojego ludu umęczonego niewolą Egiptu i postanowił wyprowadzić go z ziemi ucisku prowadząc do Ziemi Obiecanej. W tym dobrym planie nikt nie mógł Bogu przeszkodzić. Ktokolwiek stanął na Jego drodze, został usunięty. Faraon i jego wojska zostali unicestwieni, gdyż sprzeciwili się Bożej woli.
Słowo Boże przekazuje nam jednak inne świadectwa, które odkrywają przed nami niezwykłą prawdę: Bóg stworzył człowieka na swoje podobieństwo, by uczynić go przyjacielem, by w bliskiej relacji mógł nie tylko przyjmować wolę Pana, lecz także wpływać na Jego działanie.
Te świadectwa odkrywają niezwykłą prawdę o Bogu Jahwe, który jako jedyny jest żywym, prawdziwym i miłującym Bogiem.
Przeczytajmy opis jednego z nich, mówiącego o królu Hiskiaszu, który panował w Judzie przez większość czasu usługi Izajasza w Królestwie Południowym.
Nadszedł czas trudnego doświadczenia w życiu króla kochającego Boga.
Izaj. 38:1-22 W owych dniach Hiskiasz śmiertelnie zachorował. I przyszedł do niego Izajasz, syn Amosa, prorok, i rzekł do niego: Tak mówi Pan: Uporządkuj swój dom, albowiem umrzesz, a nie będziesz żył. 2. Wtedy Hiskiasz obrócił się twarzą do ściany i modlił się do Pana, 3. I rzekł; Ach, Panie! Wspomnij, proszę, że postępowałem wobec ciebie wiernie i szczerze i czyniłem to, co dobre w twoich oczach. Następnie Hiskiasz wybuchnął wielkim płaczem. 4. I doszło Izajasza słowo Pana tej treści: 5. Idź i powiedz Hiskiaszowi: Tak mówi Pan, Bóg Dawida, twojego ojca: Słyszałem twoją modlitwę, widziałem twoje łzy. Oto dodam do twoich dni piętnaście lat. 6. I wyrwę ciebie i to miasto z ręki króla asyryjskiego, i osłonię to miasto. 7. A taki będzie znak od Pana, że spełni Pan to, co rzekł: 8. Oto Ja cofnę o dziesięć stopni cień na stopniach, po których zachodzi słońce na słonecznym zegarze Achaza. I cofnęło się słońce o dziesięć stopni na stopniach zegara, na których już zaszło. 9. Psalm Hiskiasza, króla judzkiego, gdy był chory i wyzdrowiał ze swojej choroby: 10. Rzekłem: W połowie moich dni muszę odejść, na resztę mych lat zostałem wezwany do bram krainy umarłych. 11. Rzekłem: Już nie ujrzę Pana, Pana w krainie żyjących, już nie zobaczę człowieka między mieszkańcami ziemi. 12. Moja chata rozebrana i odjęta mi jak namiot pasterski. Zwinąłeś jak tkacz moje życie, odciąłeś mnie od krosien, poniechałeś mnie tak w dzień, jak w nocy. 13. Wołałem o pomoc aż do rana, jak lew, tak miażdżył wszystkie moje kości; poniechałeś mnie tak w dzień, jak w nocy.
14. Jak pisklę jaskółcze, tak świergotałem, gruchałem jak gołąb. Moje oczy zmęczone, zwrócone ku górze: Panie! Mękę cierpię, ujmij się za mną! 15. Cóż mam mówić, skoro to On rzekł do mnie i On sam to uczynił? Wszystek mój sen spłoszony przez gorycz mojej duszy. 16. Panie! Ciebie wyczekuje moje serce, pokrzep mojego ducha i uzdrów mnie, ożyw mnie! 17. Zaprawdę, zbawienna była dla mnie gorycz, lecz Ty zachowałeś duszę moją od dołu zagłady, gdyż poza siebie rzuciłeś wszystkie moje grzechy. 18. Nie w krainie umarłych bowiem cię wysławiają, nie chwali ciebie śmierć, nie oczekują twojej wierności ci, którzy zstępują do grobu. 19. Żywy, tylko żywy wysławia ciebie, jak ja dzisiaj, ojciec dzieciom ogłasza twoją wierność. 20. O Panie! Wybaw nas! A będziemy grać na strunach przed domem Pana po wszystkie dni naszego życia. 21. I rzekł Izajasz: Niech wezmą plaster figowy i przyłożą go na wrzód, aby wyzdrowiał. 22. I rzekł Hiskiasz: Jakiż jest znak, że znowu będę mógł iść do domu Pana?
Hiskiasz rządził królestwem Judy od 715 do 686 roku przed Chrystusem.
Jego ojciec sprawował rządy mające zły wpływ na duchowe życia Izraela. Jednak sam Hiskiasz, zerwał z haniebną tradycją rodzinną i jak mówi Słowo Boże: Czynił on to, co prawe w oczach Pana, wszystko tak, jak czynił Dawid, jego praojciec (2 Król 18,3)
Jako jeden z niewielu, Hiskiasz porównany jest do Dawida. Dokonał on oczyszczenia i odbudowy świątyni. Usunął miedzianego węża, który stał się obiektem kultu (2 Król. 18:4). Był wierny Bogu i Jego prawdzie.
Słowo Boże mówi, że Hiskiasz "śmiertelnie zachorował" (w.1)
Hiskiasz miał w tym czasie 37-38 lat. Był młodym królem, którego reformy dopiero co zaczęły przynosić owoce. Po wielu wysiłkach i trudach, oczekiwał owocu swej wierności i oddania.
Lecz do Hiskiasza przychodzi prorok Izajasz i mówi mu o potrzebie uporządkowania domu i przygotowania się na śmierć.
Izajasz był mężem, którego Bóg wielokrotnie używał w przekazywaniu proroctw i Hiskiasz był świadkiem wypełnienia się wielu z nich. Dlatego słowa Izajasza musiał odebrać jako prawdziwe i musiały one głęboko poruszyć jego serce.
Hiskiasz, słysząc słowa, które odnoszą się do jego osoby i dokładnie określają Boży zamiar wobec jego życia, w szczerości syna rozmawiającego z Ojcem prosi, by nie czynił tego co zamierza, lecz przedłużył jego życie.
Inny król, Achab, panujący w Północnym Królestwie i żyjący wraz z żoną Izebel w wielkim odstępstwie, gdy dowiedział się o tym, że Bóg zamierzył, aby umarł, zareagował w sposób, który kontrastuje z reakcją Hiskiasza. To kontrast pomiędzy światłością i ciemnością. Czytamy: 1 Król 20,43 I odszedł król izraelski do swego domu posępny i gniewny, i przyszedł do Samarii ("Posępny" w języku hebrajskim: "Sar" - ciężki, przygnieciony, posępny; "Gniewny" - "Zaep" - gotować się, być złym i podirytowanym)
Hiskiasz powierzając swoje życie Bogu mógł wielokrotnie doświadczyć Jego miłości i w chwili kryzysu może oprzeć się na bliskiej relacji ze swoim Panem.
Bóg mówi: Uporządkuj swój dom. Hiskiasz czyni jednak coś innego: Zaczyna wołać do Boga, by zmienił swój plan wobec jego życia!
Sytuacja Izraela nie jest łatwa. Całe wydarzenie ma miejsce przed oblężeniem Jerozolimy i pokonaniem Asyryjczyków o czym świadczą słowa obietnicy zawarte w Izaj. 38:6 I wyrwę ciebie i to miasto z ręki króla asyryjskiego, i osłonię to miasto. (Stanowi to świadectwo, że w księdze Izajasza wydarzenia opisane w rozdziale 36 i 37 następują po wydarzeniach opisanych w rozdziałach 38 i 39)
Hiskiasz i cały naród mają poczucie zagrożenia.
Hiskiasz obraca się twarzą do ściany (w.2) Hiskiasz znajdował się na łożu śmierci. Będąc przywiązany przez chorobę do jednego miejsca i otoczony ludźmi, mógł obrócić się do ściany by skupić swą myśl na Bogu, by w skupieniu zawołać do Boga. Słowo to może też oznaczać, że zgodnie ze zwyczajem obrócił się w kierunku świątyni, w stronę miejsca w którym Bóg był obecny w szczególny sposób.
Gdy czytamy księgi Królewskie, pojawia się obraz wspomnianego króla Achaba, który też leży na łożu i odwraca sią do ściany, nie przyjmując posiłku. Powodem jest niezadowolenie z powodu odmowy Nabota, który nie chciał oddać królowi swojej winnicy. 1 Król. 21:4 Achab odszedł do swojego domu posępny i gniewny z powodu odpowiedzi, jaką mu dał Jezreelczyk Nabot, mówiąc: Nie odstąpię ci dziedzictwa po moich ojcach. Potem położył się na łożu swoim i odwrócił się twarzą do ściany i nie przyjmował posiłku. Achab odwraca się do ściany i nie spożywa posiłku dając wyraz swojemu niezadowoleniu i buntowi.
Hiskiasz odwraca swoje oblicze by skierować się do swojego umiłowanego Boga. Hiskiasz prosi w świadomości, że przywilejem tego który ma społeczność ze swoim Stwórcą jest możliwość złożenia gorącej prośby.
Hiskiasz z płaczem woła: Ach Panie, wspomnij proszę że postępowałem wobec ciebie wiernie i szczerze i czyniłem to, co dobre w twoich oczach. Następnie Hiskiasz wybuchnął wielkim płaczem (w.3)
Król, który musiał przewodzić w bitwach o przetrwanie narodu zalany jest teraz łzami prośby i błagania.
Te łzy stanowią świadectwo jego głębokiego przekonania, że przed Bogiem może otworzyć swe wnętrze, swoje najskrytsze uczucia.
Hiskiasz był królem, który prowadził swój lud w modlitwie upamiętania. Musiał zauważać własne grzechy i ograniczenia. Teraz jednak w swojej prośbie Hiskiasz prosi Pana by zwrócił uwagę na to co dobre w jego życiu (...wspomnij, proszę, że postępowałem wobec ciebie wiernie i szczerze i czyniłem to, co dobre w twoich oczach w.3) Wspaniałym owocem wiernego kroczenia Bożą Drogą jest możliwość otwartego przyjścia przed Boże oblicze. Wierność i dobre postępowanie wydają dobry owoc w trudnej sytuacji jego życia.
I w naszym życiu - nasze postępowanie, wierność wobec Boga - zabezpiecza nas przed pogrążeniem się w wątpliwościach i oskarżeniach w chwili próby.
Hiskiasz ma do kogo zawołać. To owoc jego społeczności z Panem. Wie on, że Ojciec słyszy jego wołanie.
Jeśli trwasz w społeczności ze swym Bogiem, to nie ma sytuacji, w której nie mógłbyś zawołać do swego Pana.
- Bóg odpowiada na modlitwę Hiskasza. Izajasz przekazuje Hiskiaszowi decyzję Pana.
w.5 Tak mówi Pan, Bóg Dawida, twojego praojca: Słyszałem twoją modlitwę, widziałem twoje łzy. Otóż uleczę cię, trzeciego dnia wstąpisz do świątyni Pana! w.6 Dodam też do twojego życia piętnaście lat…
Bóg zmienia swój plan wobec jego życia i mówi o powodzie tej zmiany - tym powodem są modlitwy i łzy Hiskiasza.
Jeśli Bóg posiada inne powody, to jednak postanawia zakomunikować te, które są istotne dla Hiskiasza.
Bóg słyszy modlitwy i widzi łzy Jego dzieci!
- Bóg mówi coś jeszcze: …Wyrwę ciebie i to miasto z mocy ręki króla asyryjskiego, i osłonię to miasto przez wzgląd na ciebie i przez wzgląd na Dawida, mego sługę...w.6
Bóg daje Hiskiaszowi więcej, niż prosił. Wołał do Pana prosząc o przedłużenie życia, a otrzymuje teraz obietnicę wyrwania jego narodu z opresji króla asyryjskiego.
Dla króla, który kochał swój naród, była to obietnica która musiała sprawić mu wielką radość
Tak wspaniały jest owoc ufnej i gorliwej modlitwy…
Efez. 3:20-21 Temu zaś, który według mocy działającej w nas potrafi daleko więcej uczynić ponad to wszystko, o co prosimy albo o czym myślimy, 21. Temu niech będzie chwała w Kościele i w Chrystusie Jezusie po wszystkie pokolenia na wieki wieków. Amen.
- W odpowiedzi na prośbę Hiskiasza Bóg mówi przez Izajasza także o znaku potwierdzającym pozytywną odpowiedź Pana: Taki będzie dla ciebie znak od Pana, że spełni Pan słowo, które wypowiedział: Czy cień ma posunąć się o dziesięć stopni, czy ma się cofnąć o dziesięć stopni?
Reakcja Hiskiasza zwraca naszą uwagę. Wybiera on trudniejszy znak - cień słońca ma cofnąć się o dziesięć stopni. Hiskiasz oczekuje rzeczy niemożliwej dla człowieka gdyż wie, że Bóg może jej dokonać.
Czytając opis tego wydarzenia bardzo wyraźnie odczuwamy, że Hiskiasz przychodzi do Boga jako syn.
Pan Jezus powiedział pewnego dnia do uczniów: Już was nie nazywam sługami lecz nazwałem was przyjaciółmi" Ew. Jana 15:15
Apostoł Paweł napisał do wierzących w Rzymie: Wszak nie wzięliście ducha niewoli, by znowu ulegać bojaźni, lecz wzięliście ducha synostwa, w którym wołamy: Abba, Ojcze! Rzymian 8:15
Siostro i Bracie. W modlitwie pamiętaj o Twojej relacji dziecka Bożego z Ojcem. Pamiętaj o Bożej wielkości i suwerenności, lecz pamiętaj też o bliskiej relacji przyjaźni, do której zaprosił Ciebie Bóg. Zachęcony tą prawdą staczaj bój modlitewny. Bojuj o własne zdrowie, bojuj o własne sprawy i bojuj o sprawy Jego Królestwa.
- Gdy Abraham usłyszał o wyroku Pana, który oznaczał zniszczenie Sodomy i Gomory, zaczął wołać do swego Boga, by ten zamiar zmienił. W odpowiedzi na jego modlitwę Bóg był gotów zmienić swój plan (1 Mojż. 18:17nn)
- O Mojżeszu czytamy, że w podobny sposób wpłynął na Boże postępowanie. Gdy Izrael popełnił straszny grzech bałwochwalstwa odlewając złotego cielca, Pan powiedział "Wytracę ich" (2 Mojż. 32:10). W odpowiedzi, jak czytamy, Mojżesz "łagodził gniew Pana, Boga swego" (2 Moj. 32:11) "Odwróć się od zapalczywości swego gniewu i użal się nad złem, jakie chcesz zgotować ludowi swemu" (2 Moj. 32:12)
"I użalił się Pan nad złem, które zamierzał sprowadzić na swój lud" (2 Moj. 32:14)
- Gdy niewiasta kananejska usłyszała słowa Pana Jezusa "...jestem posłany tylko do owiec zaginionych z domu Izraela..." (Mat. 15:22), nie przestała wołać w swojej sprawie. W pokorze jej serca mogła dostrzec łaskę którą i ona mogła otrzymać, niezależnie od postanowienia o zaniesieniu Ewangelii najpierw Żydom. Jej postawa determinacji sprawiła, że Pan Jezus zmienił swój plan działania i wypowiedział słowa: Wielka jest wiara twoja!
...............
Postawa Boga w odpowiedzi na modlitwę Hiskiasza stanowi dla nas wielką zachętę do brania udziału w boju modlitewnym o nasze życie oraz o ludzi, do których Pan nas posyła.
Jak mam zabiegać o życie pełne Bożej mocy? Jak mam zabiegać o swój duchowy rozwój? Jak mam zabiegać o duchową pełnię? Jak mam zabiegać o poznanie własnego powołania? Jak mam zabiegać o mój kościół? Jak mam prosić o zbawienie mojej rodziny? Jak mam prosić o zbawienie mego narodu?
Proście, a będzie wam dane, szukajcie a znajdziecie, kołaczcie, a otworzą wam. Każdy bowiem, kto prosi otrzymuje, a kto szuka, znajduje, a kto kołacze, temu otworzą Ew. Mateusza 7:7
Pozwalajmy, by Duch Święty w codziennym życiu na nowo objawiał nam prawdę o Ojcostwie. Prowadzeni przez Pana wołajmy: "Abba, Ojcze"
Pewien misjonarz pracujący w Indiach zaczął uczyć młodą chrześcijankę modlitwy Pańskiej. Gdy wypowiedział jej pierwsze słowa "Ojcze nasz, który jesteś w niebie", ona przerwała mu mówiąc: Jeżeli Bóg jest naszym Ojcem, to wystarcza. Nie muszę się teraz niczego obawiać...
Pragniemy się modlić...
- O naszą relację z Bogiem opartą na bliskiej więzi córek i synów Ojca
- Poznanie błogosławieństw, które są owocem tej relacji
1 Kor. 2:12 A myśmy otrzymali nie ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, abyśmy wiedzieli, czym nas Bóg łaskawie obdarzył
- Wzrastającą ufność w naszym przychodzeniu w modlitwie do Pana
- „Kołatanie do drzwi” w boju o sprawy Królestwa Bożego i naszego życia
- Wytrwałość w modlitwie i oczekiwanie na odpowiedź
- Dążenie do wzmocnienia w wierze (jak Hiskiasz, który prosząc o znaki czynił wszystko, by prawdziwie uwierzyć w Bożą odpowiedź)
Oprac. Piotr Ożana