Księga Izajasza
Rozważanie 19
"Czwarta pieśń Sługi Pana. Część pierwsza rozważania: Zgorszenie i odrzucenie przez świat"
C. S. Lewis powiedział pewnego dnia o chrześcijaństwie: "Jednym z powodów dla których uwierzyłem w chrześcijaństwo było to, że wskazuje ono drogę, której nikt sam z siebie nie mógł zasugerować. Gdyby proponowało ono świat, którego zawsze oczekiwano, odczuwałbym, że propozycja ta pochodziłaby od ludzi. W rzeczywistości mówi ono o rzeczach, których nikt by sam nie stworzył w swoim umyśle..."
Czwarta pieśń Sługi Pana zawiera niezwykłą treść mówiącą o potężnym dziele zbawienia dokonanym przez Pana Jezusa na krzyżu.
Jednak treść tego słowa jest trudna do zrozumienia dla człowieka, który nie otworzył swojego serca na działanie Ducha Świętego, gdyż stoi one w konflikcie ze światem i naturalnym, ludzkim sposobem myślenia.
Bez pomocy Ducha Świętego i otwartego serca słowa o cierpieniu i krzyżu stają się dla człowieka głupstwem oraz kamieniem obrazy, o który musi się potknąć.
W pierwszej części pieśni możemy wyraźnie dostrzec konflikt pomiędzy tym co Boże, a światem.
Świat o którym napisał C.S.Lewis nie tylko nie mógł stworzyć idei Zbawienia, zapisanej w Słowie Bożym, lecz ma też problem, by zrozumieć i przyjąć, to co Bóg uczynił dla człowieka.
Dla tych, którzy otworzą swoje serca w gotowości upamiętania i poddania swojego życia Bogu, słowa te staną się źródłem życia i objawienia prawdy o Zbawieniu.
Słowa czwartej pieśni o Słudze Pana czytał opisany w Dziejach Apostolskich dworzanin królowej Etiopii, który wracał z Jerozolimy czytając nabytą księgę Izajasza. Bóg wykonał przez nie w jego sercu pracę, która zaowocowała decyzją oddania swojego życia Panu Jezusowi i przyjęcia chrztu.
Niech Pan wykona swoją pracę także w naszych sercach. Niech Bóg objawia naszym sercom w nowy sposób wielkie dzieło zbawienia dokonane przez Jego Syna.
Izaj. 52:13-15 Oto szczęśliwie się powiedzie mojemu słudze: Będzie nader wywyższony i bardzo wysoko wyniesiony, 14. Jak wielu się przeraziło na jego widok - tak zeszpecony, niepodobny do ludzkiego był jego wygląd, a jego postać nie taka jak synów ludzkich, 15. Tak wprawi w zdumienie liczne narody, królowie zamkną przed nim swoje usta, bo zobaczą to, czego im nie opowiadano, i zrozumieją to, czego nie słyszeli.
Izaj. 53:1-3 Kto uwierzył wieści naszej, a ramię Pana komu się objawiło?2. Wyrósł bowiem przed nim jako latorośl i jako korzeń z suchej ziemi. Nie miał postawy ani urody, które by pociągały nasze oczy, i nie był to wygląd, który by nam się mógł podobać. 3. Wzgardzony był i opuszczony przez ludzi, mąż boleści, doświadczony w cierpieniu jak ten, przed którym zakrywa się twarz, wzgardzony tak, że nie zważaliśmy na niego.
Konflikt Bożego planu zbawienia ze światem
Pieśń rozpoczyna się od słów mówiących w wersecie 13 (rozdz. 52) o Bożym zwycięstwie objawionym w życiu Sługi Pana. Jako posłuszny sługa wypełni wolę Ojca i zostanie "wywyższony, bardzo wysoko wyniesiony".
Jednak kolejne słowa ukazują już konflikt ze światem, który widząc cierpiącego Sługę Pana będzie porażony tym co zobaczy, zdumiony i pozbawiony zrozumienia.
- Zaskoczeni i przerażeni widokiem
Iz. 52: 14 Jak wielu przeraziło się na jego widok...
Przerazić - hebr. Shamem - zamrzeć na widok, przerazić się, osłupieć
Job w swojej księdze używa tego słowa na opisanie reakcji ludzi, którzy zobaczyli jego cierpienie:
Job. 17:6 Uczyniono ze mnie pośmiewisko ludów i stałem się tym, komu pluje się w twarz. 7. Moje oko zamgliło się od zgryzoty, a wszystkie moje członki są jak cień. 8. Ludzie prawi zdumiewają się nad tym, a niewinny oburza się na mój marny los.
- Niewielu przyjmie Boże zwiastowanie
W 1 wersecie 53 rozdziału zawarte jest pytanie: w. 1 Kto uwierzył wieści naszej, a ramię Pana komu się objawiło? To pytanie przypomina słowa Pana Jezusa:
Mat. 7:14 A ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do żywota; i niewielu jest tych, którzy ją znajdują.
- Boże życie pojawi się tam, gdzie nikt nie będzie się go spodziewać
w. 2 Wyrósł bowiem przed nim jako latorośl i jako korzeń z suchej ziemi
Dla Boga świat jest duchową pustynią. Posyłając swojego Syna na ziemię, Bóg postanowił wzbudzić na pustynnym miejscu życie, które miało stać się źródłem duchowej przemiany.
Życie pochodzące od Boga pojawia się tam, gdzie go nikt się nie spodziewa.
- Jego wygląd nie "będzie pociągał ludzkich oczu"
w. 2 Nie miał postawy ani urody, które by pociągały nasze oczy i nie był to wygląd, który by nam się mógł podobać
Obraz Syna Bożego, który przeszedł na świat zawarty w tym słowie jest sprzeczny z obrazem pięknego i zachwycającego swoim wyglądem Chrystusa ukazywanego przez wielu malarzy oraz współczesnych twórców obrazów Pana Jezusa ukazanych w filmach.
Boże działanie było i jest trudne do przyjęcia i zrozumienia przez człowieka.
Istnieje odwieczny konflikt pomiędzy światem i rzeczywistością Królestwa Bożego
...
Zapisane w księdze Izajasza prorocze słowa zapowiadały wydarzenia opisane w Ewangeliach.
Tak jak zapowiedział prorok, Sługa Pański był wzgardzony i opuszczony, jak ten, przed którym zakrywa się twarz, wzgardzony tak, że nie zważano na niego uwagi...
W Ewangelii Mat. 26:67-68 czytamy: Wtedy pluli na jego oblicze i policzkowali go, a drudzy bili go pięściami, 68. Mówiąc: Prorokuj nam, Chrystusie, kto cię uderzył?
Mat. 27:35 A gdy go przybili do krzyża, rozdzielili szaty jego, rzucając o nie losy,
W tym co wydarzyło się na krzyżu wypełniły się słowa:
Izaj. 53:3 Wzgardzony był i opuszczony przez ludzi, mąż boleści, doświadczony w cierpieniu jak ten, przed którym zakrywa się twarz, wzgardzony tak, że nie zważaliśmy na niego.
...
Mowa o krzyżu, zgodnie ze słowami apostoła Pawła z listu do Koryntian, była i jest głupstwem dla otaczającego nas świata.
Prawda o krzyżu, kiedy staje się rzeczywistością a nie symbolem - szokuje, przeraża, gorszy, staje się kamieniem obrazy, o który potykają się ludzie.
Dla Żydów, taka śmierć była przekleństwem. W 5 Moj. 21:23 czytamy: "ten który wisi, jest przeklęty przez Boga."
Dla Rzymian, śmierć na krzyżu była hańbą, poniżeniem, przeznaczonym dla cudzoziemców, niewolników.
Ci, których powszechnie traktowano jako zbawicieli ludzkości, to zwykle bogowie, królowie, dobroczyńcy i uzdrowiciele.
W rodzinie władza należała do mężczyzny, mającego wykazać się kontrolą, dominacją i panowaniem.
Całe Rzymskie Imperium zostało zbudowane na sile i statusie społecznym.
Połączenie zbawczej mocy z ukrzyżowanym człowiekiem nie miało i nie ma żadnego sensu, dla człowieka myślącego zgodnie z logiką tego świata.
Z początku III wieku pochodzi graffiti znalezione na murze rzymskiego Palatynu. Rysunek ten przedstawia krzyż jako drwinę z rodzącego się kultu: klęczący młody człowiek i pod spodem napis: "Aleksamens czci swojego boga". Przed Aleksamensem stoi ustylizowany na postać ludzką osioł z przednimi kończynami rozciągniętymi wzdłuż belki krzyża w kształcie litery T.
1 Kor. 2:14 Ale człowiek zmysłowy nie przyjmuje tych rzeczy, które są z Ducha Bożego, bo są dlań głupstwem, i nie może ich poznać, gdyż należy je duchowo rozsądzać.
Współczesny świat, chociaż bardzo dobrze zna symbol krzyża, jest także w stałym konflikcie z Bogiem i Sługą Pana, którym był i jest Boży Syn.
Żyjący w latach 1910-1989 brytyjski filozof Alfred Jules Ayer, profesor uniwersytetów w Londynie i Oksfordzie, powiedział o śmierci Pana Jezusa na krzyżu: "Idea, że Jezus umarł na krzyżu za nasze grzechy, jest intelektualnie beznadziejna, i moralnie znieważająca"
Apostoł Paweł napisał: Albowiem mowa o krzyżu jest głupstwem dla tych, którzy giną, natomiast dla nas, którzy dostępujemy zbawienia, jest mocą Bożą. 1 Kor. 1:18
Prawda o cierpiącym Słudze Pana i krzyżu, konfrontuje człowieka z nim samym.
Przez zwiastowanie proroka Izajasza Bóg pragnął i pragnie postawić każdego człowieka w obliczu Sługi Pana.
Bóg przekazuje słowo, które ma umożliwić rozpoznanie Go i przyjęcie tego, co przygotował dla każdego z nas.
Chociaż droga, którą wskazuje Bóg jest wąska i niewielu ją zrozumie oraz przyjmie, Pan zaprasza do wejścia na nią wszystkich.
Dzisiaj, Bóg w mocy Ducha Świętego przekazuje nam słowa, które mówią o Jego sposobie działania, byśmy byli zdolni rozpoznać to gdzie On jest i gdzie pragnie być obecny.
Pan przekazuje słowa, które zachęcają do codziennej rezygnacji ze sposobu myślenia i działania tego świata.
Bóg mówi nam o tym, jak On złamał moc grzechu.
Bóg mówi też o tym, jak dzisiaj łamie moc szatana, objawiając moc krzyża w życiu tych, którzy zapierają siebie samych i codziennie biorą swój krzyż, by Go naśladować.
Chociaż dzieło Zbawienia na krzyżu jest już dokonane i ogłoszone w słowach Pana Jezusa "wykonało się", Bóg przez cały czas mówi do nas o codziennym braniu naszego krzyża i naśladowaniu Go.
Apostoł Paweł napisał: 1 Koryntian 2,2-5 Albowiem uznałem za właściwe nic innego nie umieć między wami, jak tylko Jezusa Chrystusa i to ukrzyżowanego. 3. I przybyłem do was w słabości i w lęku, i w wielkiej trwodze 5. A mowa moja i zwiastowanie moje nie były głoszone w przekonywających słowach mądrości, lecz objawiały się w nich Duch i moc, 5. Aby wiara wasza nie opierała się na mądrości ludzkiej, lecz na mocy Bożej.
Nasza modlitwa...
- O uwolnienie w codziennym kroczeniu Bożą Drogą:
- od myślenia tego świata
- od ludzkiego spojrzenia
- Zdolność przekazaną nam mocy Ducha Świętego, byśmy mogli dostrzegać Boże zwycięstwo objawione na krzyżu
- Zrozumienie w jaki sposób Bóg dokonał dzieła zbawienia i w jaki sposób dzisiaj zwycięża w świecie, objawiając w naszych słabościach Jego zwycięską moc
- Zrozumienie, które pozwoli nam rozpoznać Bożą obecność, często pośród wielkich, duchowy wyzwań i doświadczeń
- Poznanie, które pozwoli nam przyjąć poselstwo prawdziwej, żywej Nadziei przygotowane dla tych, którzy zagubili się na drodze cierpienia i od których odwrócił się świat, który pozostawia to co słabe.
1 Kor. 1:18 Albowiem mowa o krzyżu jest głupstwem dla tych, którzy giną, natomiast dla nas, którzy dostępujemy zbawienia, jest mocą Bożą
Oprac. Piotr Ożana