Księga Izajasza
Rozważanie 21
"Kupujcie bez pieniędzy"

W dzisiejszym rozważaniu pragniemy powiedzieć o łasce, którą Bóg zapowiada przez proroka Izajasza.

Łaska jest dobrowolną i niezasłużoną Bożą przychylnością okazaną winnym grzesznikom, zasługującym jedynie na sąd. Jest to miłość Boga okazana tym, którzy nie wzbudzają miłości. To Bóg skłania się ku ludziom.
Boża łaska jest Bożym nastawieniem wobec człowieka.
Zanim cokolwiek uczynimy, kierowany miłością Bóg przychodzi, by pobudzić nas do postawienia pierwszego kroku wiary.
Gdy stawiamy ten krok, w odpowiedzi Pan stawia ich wielokrotnie więcej.
Gdy podajemy naszą małą i słabą dłoń naszemu Ojcu, On ukrywa nas w Jego dłoni.
Jeden z mężów Bożych powiedział: "Kiedy piszę na temat Bożej łaski, czuję się jak bym przelewał kubkiem wodę z morza."
W tej świadomości pragniemy otwierać nasze serca na nowe rzeczy, które Pan pragnie objawiać naszym sercom.
Pełnia Bożej łaski została objawiona w czasie gdy Syn Boży przyszedł na ziemię, by na krzyżu oddać za nas swoje życie, jednak już od chwili stworzenia człowieka Bóg mówił o swojej łasce.
Już na kartach Starego Testamentu poznajemy prawdę o człowieku, który musi uczyć się poznawać Bożą łaskę, przyjmować ją w życiu osobistym i przekazywać innym.
Gdy czytamy o Abrahamie, który modli się o wybawienie Sodomy i Gomory przed należnym sądem, poznajemy męża Bożego którego serce otwarte jest na prawdę o Bożej łasce.
Jednak w historii o Jonaszu poznajemy prawdę o trudności, którą może mieć każdy człowiek w zrozumieniu i przyjęciu Bożej łaski. Bóg posyła Jonasza do stolicy Asyrii Niniwy, by zwiastować potrzebę upamiętania.
Jonasz słysząc o Bożym planie zbawienia osób z narodu od wielu lat walczącego z Bogiem i Jego ludem, nie może tego zrozumieć i buntuje się wobec woli Boga, próbując uciec od Pana na statku.
Jon. 4:1-3 Jonaszowi bardzo się to nie podobało, tak że się rozgniewał. 2. I modlił się do Pana, mówiąc: Ach, Panie! Czy nie to miałem na myśli, gdy jeszcze byłem w mojej ojczyźnie? Dlatego pierwszym razem uciekałem do Tarszyszu; wiedziałem bowiem, że Ty jesteś Bogiem łaskawym i miłosiernym, cierpliwym i pełnym łaski, który żałuje nieszczęścia. 3. Otóż teraz, Panie, zabierz moją duszę, bo lepiej mi umrzeć aniżeli żyć.

W Ewangeliach, Pan Jezus cytuje przypowieść o właścicielu winnicy, który zatrudnia ludzi o różnych porach dnia i przekazuje im tą samą zapłatę.
Czyniąc to Chrystus rzuca wyzwanie sercom i umysłom zebranych ludzi. Tym wyzwaniem jest poznawanie prawdy o Bożej łasce. Każdy z nas, wykonując sumiennie ciężką pracę, byłby zdziwiony gdyby dowiedział się, że ktoś, kto pracował dużo krócej otrzymał taką samą zapłatę.

Bóg pragnie zatrzymać każdego z nas i przez Jego Słowo i działanie w mocy Ducha Świętego objawiać nam nowe prawdy o Jego łasce.
Apostoł Piotr napisał Łaska i pokój niech się wam rozmnożą przez poznanie Boga i Pana naszego, Jezusa Chrystusa. 2 Piotra 1:2

750 lat przed Chrystusem Izajasz zwiastował:
Izaj. 55:1-13 Nuże, wszyscy, którzy macie pragnienie, pójdźcie do wód, a którzy nie macie pieniędzy, pójdźcie, kupujcie i jedzcie! Pójdźcie, kupujcie bez pieniędzy i bez płacenia wino i mleko! 2. Czemu macie płacić pieniędzmi za to, co nie jest chlebem, dawać ciężko zdobyty zarobek za to, co nie syci? Słuchajcie mnie uważnie, a będzie jedli dobre rzeczy, a tłustym pokarmem pokrzepi się wasza dusza! 3. Nakłońcie swojego ucha i pójdźcie do mnie, słuchajcie, a ożyje wasza dusza, bo ja chcę zawrzeć z wami wieczne przymierze, z niezłomnymi dowodami łaski okazanej niegdyś Dawidowi! 4. Jak jego ustanowiłem świadkiem dla narodów, księciem i rozkazodawcą ludów, 5. Tak ty wezwiesz naród, którego nie znasz, a narody, które nie znały ciebie, będą śpiesznie podążać do ciebie przez wzgląd na Pana, twojego Boga, i przez wzgląd na Świętego Izraelskiego, gdyż cię wsławił. 6. Szukajcie Pana, dopóki można go znaleźć, wzywajcie go, dopóki jest blisko! 7. Niech bezbożny porzuci swoją drogę, a przestępca swoje zamysły i niech się nawróci do Pana, aby się nad nim zlitował, do naszego Boga, gdyż jest hojny w odpuszczaniu! 8. Bo myśli moje, to nie myśli wasze, a drogi wasze, to nie drogi moje - mówi Pan, 9. Lecz jak niebiosa są wyższe niż ziemia, tak moje drogi są wyższe niż drogi wasze i myśli moje niż myśli wasze. 10. Gdyż jak deszcz i śnieg spada z nieba i już tam nie wraca, a raczej zrasza ziemię i czyni ją urodzajną, tak iż porasta roślinnością i daje siewcy ziarno, a jedzącym chleb, 11. Tak jest z moim słowem, które wychodzi z moich ust: Nie wraca do mnie puste, lecz wykonuje moją wolę i spełnia pomyślnie to, z czym je wysłałem. 12. Bo z radością wyjdziecie i w pokoju zostaniecie przyprowadzeni. Góry i pagórki wybuchną przed wami okrzykami radości, a wszystkie drzewa polne będą klaskać w dłonie. 13. Zamiast głogu wyrośnie cyprys, zamiast pokrzywy wyrośnie mirt. I będzie to dla Pana chlubą, znakiem wiecznym, który nie zniszczeje.

1. PRAGNĘ ZASPOKOIĆ PRAGNIENIE WASZYCH DUSZ
Zaproszenie jest skierowane do wszystkich, do Żydów i pogan. Wszyscy, którzy macie pragnienie, pójdźcie... (w.1)
Każdy, kto szuka wody mogącej prawdziwie zaspokoić jego pragnienie, jest zaproszony przez samego Boga.
Na Wschodzie woda była i jest czymś bardzo drogocennym i jej obfitość jest znamieniem szczególnego błogosławieństwa  
Izaj. 41:17 Gdy biedacy i ubodzy szukają wody, a nie ma jej, gdy ich język usycha z pragnienia, Ja, Pan, ich wysłucham, Ja, Bóg Izraela, ich nie opuszczę
W księdze Izajasza wylanie wody często utożsamiane jest z wylaniem Ducha Świętego.
Izaj. 32:15 Aż będzie wylany na nas Duch z wysokości. Wtedy pustynia stanie się urodzajnym polem, a urodzajne pole będzie uważane za las.
Izaj. 44:3 Gdyż wyleję wody na spieczoną ziemię i strumienie na suchy ląd; wyleję mojego Ducha na twoje potomstwo i moje błogosławieństwo na twoje latorośle

Wspaniałą rzeczą jest móc widzieć Boga, który zauważa niezaspokojone pragnienie duszy człowieka i chce to pragnienie zaspokoić.
Bóg mówi przez Izajasza o pragnieniu, które tylko On może zaspokoić. 
Augustyn mówił o pustce człowieka, którą może zapełnić tylko Bóg.

Pan Jezus powiedział Samarytance: Jan. 4:13-14 Każdy, kto pije tę wodę, znowu pragnąć będzie; 14. Ale kto napije się wody, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki..

2. CHCĘ ZAWRZEĆ Z WAMI WIECZNE PRZYMIERZE
w. 3 ...ja chcę zawrzeć z wami wieczne przymierze, z niezłomnymi dowodami łaski okazanej niegdyś Dawidowi
Izraelici, którzy słuchali słów zwiastowanych przez Izajasza byli obciążeni poczuciem niepewności co do ich przyszłości.
Ich własna grzeszność i zmieniające się okoliczności, panowanie słabych królów i władców powodowało, że ich myśli o przyszłości były pełne niepewności i niepokoju.

Pan zaprasza, by lud przyszedł do niego i korzystał z błogosławieństwa wiecznego przymierza z Dawidem:
2 Sam. 7:14-16  Ja będę mu ojcem, a on będzie mi synem; gdy zgrzeszy, ukarzę go rózgą ludzką i ciosami synów ludzkich, 15. Lecz łaska moja od niego nie odstąpi, jak odjąłem ją Saulowi, którego usunąłem sprzed ciebie. 16. I trwać będzie twój dom i twoje królestwo na wieki przede mną; tron twój też utwierdzony będzie na wieki.
Panowanie króla Dawida stało się symbolem pełni Bożego błogosławieństwa.
Gdy nadchodził trudny czas w życiu Bożego narodu, modlono się, by pojawił się król taki jak Dawid.
Gdy mówiono o Mesjaszu, mówiono, że będzie podobny do Dawida...
Bóg zaprasza, gdyż pragnie odnowić ze swoim ludem wieczne przymierze z "niezłomnymi dowodami łaski okazanej niegdyś Dawidowi" (w.3)

CO LUD MA UCZYNIĆ, BY MÓC PRZYJĄĆ TO CO BÓG DLA NIEGO PRZYGOTOWAŁ?

1. Przyjdźcie do Pana

Pójdźcie do wód... Pójdźcie, kupujcie i jedzcie... Pójdźcie kupujcie bez pieniędzy...

Jan Chrzciciel wołał: Mat. 3:3-6 ...Gotujcie drogę Pańską, Prostujcie ścieżki jego ... 5. Wtedy wychodziła do niego Jerozolima oraz cała Judea i cała okolica nadjordańska. 6. I byli chrzczeni przezeń w rzece Jordanie, wyznając grzechy swoje.

Gdy Pan Jezus mówił o chlebie życia, podobnie wzywał do pójścia i przyjęcia go: Jan. 6:35  Odpowiedział im Jezus: Ja jestem chlebem żywota; kto do mnie przychodzi, nigdy łaknąć nie będzie, a kto wierzy we mnie, nigdy pragnąć nie będzie.

Słowo Boże kończy się wezwaniem, które nawiązuje do słów zawartych w księdze Izajasza: Obj. 22:17 A Duch i oblubienica mówią: Przyjdź! A ten, kto słyszy, niech powie: Przyjdź! A ten, kto pragnie, niech przychodzi, a kto chce, niech darmo weźmie wodę żywota.

Czego Pan ode mnie oczekuje?
Bym stawiał kroki wiary i przychodził do Niego, w oczekiwaniu na Jego łaskę
- Gdy jestem na początku drogi i poszukuję Prawdy
- Gdy długo już kroczę Jego Drogą i pojawiają się doświadczenia, przez które przeciwnik próbuje zasiać w moje serce wątpliwości i oddzielić mnie od Pana. Gdy pojawia się pokusa, by "zejść na bok", "trochę się odsunąć"... 
Czy w obliczu przeciwności wyznaję: Panie, przychodzę, gdyż wierzę w Twoje pragnienie był mnie błogosławić o wylewać Twoją łaskę w moim życiu!

2. Kupujcie bez pieniędzy

Izaj. 55:1 ...którzy nie macie pieniędzy, pójdźcie, kupujcie i jedzcie! Pójdźcie, kupujcie bez pieniędzy i bez płacenia wino i mleko!
Lud musiał ciężko pracować, by kopać studnie, troszcząc się o swoje stadła, zasiewając rośliny uprawne.
Do tego ludu Bóg kieruje słowa: w.1 Którzy nie macie pieniędzy, pójdźcie, kupujcie i jedzcie

Człowiek posiada własną ambicję  i często nawet wtedy, gdy jest mu ciężko, ma trudność by przyjąć to, co jest wyrazem Bożej łaski.
By otrzymać to, co Bóg dla nas przygotował, konieczne jest porzucenia ludzkiej dumy.

Sformułowanie "Kupować bez pieniędzy" - mówi o zarówno o przyjęciu pełnej własności jak i o Bożej łasce.
Ten który kupił, zyskuje prawo posiadania, które chroni jego własność.
Bóg zaprasza by kupować (czyli otrzymywać pełną własność) bez pieniędzy.
W tym objawia się moc Jego łaski...

Pan pyta o to dlaczego mieliby płacić pieniędzmi za to, co nie jest chlebem i za to co nie syci?
Izaj. 55:2 Czemu macie płacić pieniędzmi za to, co nie jest chlebem, dawać ciężko zdobyty zarobek za to, co nie syci? Słuchajcie mnie uważnie, a będzie jedli dobre rzeczy, a tłustym pokarmem pokrzepi się wasza dusza!
Przez całą historię lud Pana miał tendencję by z wysiłkiem zdobywać to, co nie może nasycić.
Człowiek jest zdolny by wkładać dużo wysiłku w troskę o rzeczy, które nie przynoszą żadnej duchowej korzyści.
Ten sam człowiek może mieć problem, by przyjąć to, co Bóg pragnie nam przekazać bez płacenia pieniędzmi...

Pan woła: Pójdźcie i kupujcie bez pieniędzy... Poznawajcie moje serce, poznawajcie moją łaskę...

Pewnego dnia, Charles Spurgeon wracał do domu po ciężkim dniu pracy, odczuwając wewnętrzne przytłoczenie i zniechęcenie. W pewnym momencie jego serce zostało poruszone znanymi słowa: "Dosyć masz, gdy masz łaskę moją" (2 Kor. 12:9)

Wtedy pomyślał o małej rybce płynącej w wielkiej rzece z obawą, że zabraknie wody, jednak słyszy niosące pokój słowa: "Płyń mała rybko, moje strumienie wody nigdy się nie skończą"...

3. Uważnie słuchajcie

Słuchajcie mnie uważnie (w.2)
Nakłońcie swego ucha (w.3)
Pan powiedział: Izaj. 55:8-9 Bo myśli moje, to nie myśli wasze, a drogi wasze, to nie drogi moje - mówi Pan, 9. Lecz jak niebiosa są wyższe niż ziemia, tak moje drogi są wyższe niż drogi wasze i myśli moje niż myśli wasze.
Dlatego musimy uważnie wsłuchiwać się w Jego głos, gdy mówi o łasce.
Jonasz nie chciał słuchać Pana i poznawać Jego serca, wypełnionego łaską, lecz wzburzył się, wsiadł na statek i popłynął chcąc uciec od Bożego głosu.

Musimy uważnie słuchać Pana:
- Gdy głos wewnętrznych oskarżeń przytłumia głos Pana mówiący o Jego łasce dla naszego życia
- Gdy ktoś nam wyrządza przez długi czas krzywdę i przychodzi dzień, w którym Bóg chce przez nas okazać tej osobie łaskę... 

4. Szukajcie Pana, póki można Go znaleźć

Izaj. 55:6 Szukajcie Pana, dopóki można go znaleźć, wzywajcie go, dopóki jest blisko!
Przyjmujcie łaskę Pana w świadomości, że czas łaski jest krótki.
Jeżeli ktoś nie pojednał się jeszcze z Bogiem: Izaj. 55:7 Niech bezbożny porzuci swoją drogę, a przestępca swoje zamysły i niech się nawróci do Pana, aby się nad nim zlitował, do naszego Boga, gdyż jest hojny w odpuszczaniu!
Jeżeli jesteśmy dziećmi Bożymi: 2 Kor. 6:1-2 A jako współpracownicy napominamy was, abyście nadaremnie łaski Bożej nie przyjmowali; 2. Mówi bowiem: W czasie łaski wysłuchałem cię, A w dniu zbawienia pomogłem ci; Oto teraz czas łaski, Oto teraz dzień zbawienia.

John Newton urodził się w Anglii.  Gdy miał siedem lat, zmarła jego matka.  Ojciec ponownie się ożenił i wysłał go na kilka lat na naukę. W wieku jedenastu lat John opuścił szkołę i wstąpił do załogi ojca, który był żeglarzem. Jego wczesne lata były pasmem buntu i agresji wobec otoczenia. Po odbyciu służby na kilku statkach i pracy na zachodnim wybrzeżu Afryki w roli myśliwego polującego na niewolników, stał się właścicielem statku przewożącego niewolników. Jego życie pełne było przemocy i obojętności na los człowieka. 10 marca, 1748, jego statek ogarnęły fale wielkiego sztormu. Sytuacja była bez wyjścia. Jednak John Newton przeżył. Wydarzenie to tak mocno nim wstrząsnęło, że rozpoczął lekturę Tomasza z Kempis "O naśladowaniu Chrystusa". Później napisał o tym dniu: "Dzień 10 marca utkwił głęboko w mojej pamięci i od roku 1748 nigdy o nim nie zapomniałem. Tego dnia Pan przyszedł do mnie w nocy i wyrwał mnie z otchłani wód". Po czasie, John Newton stał się wielkim przeciwnikiem niewolnictwa. Powrócił do Anglii i zatrudnił się jako pracownik biurowy. W jego sercu zaczęło nasilać się pragnienie powierzenia się służbie dla Pana. Rozpoczął edukację przygotowującą go do pełnienia służby.

W wieku 39 lat został pastorem małego kościoła w wiosce Olney znajdującej się w pobliżu Cambridge. Zwiastując Ewangelię bardzo często posługiwał się własnym świadectwem. Wielu ludzi poznawało Pana. Stał się znany w całej Anglii. Mówiono o nim jako o "starym, nawróconym kapitanie morskim". Jego kościół stał się znany z niezwykłej na ówczesny czas praktyki wprowadzania wielu nowych pieśni. Wraz z Williamem Cowperem John Newton przygotował śpiewnik który zawierał 349 pieśni, z czego 282 napisał osobiście. Po piętnastu latach służby w wiosce Olney, został pastorem dużego kościoła w Londynie, gdzie spędził resztę 28 lat swojej służby. 
Pod koniec dni swojego życia mawiał: "Moja pamięć prawie nie istnieje, lecz nigdy nie zapomnę o dwóch rzeczach: Jestem wielkim grzesznikiem a Chrystus jest dla mnie wielkim Zbawicielem".
Na jego nagrobku istnieje napis: "John Newton, urzędnik, niegdyś oddany rozpuście życia, handlujący niewolnikami w Afryce, który przez bogate miłosierdzie naszego Pana i Zbawiciela Jezusa Chrystusa został wyratowany, odnowiony, odkupiony i wyznaczony do służby zwiastowania prawdy z którą niegdyś zaciekle walczył"

Nasza modlitwa...
- Świadomość potrzeby nieustannej przemiany naszego myślenia
- Codzienne poznawanie Bożego serca, które wypełnia łaska
- Przychodzenie do Pana w oczekiwaniu na Jego łaskę pośród doświadczeń i przeciwności
- Napełnianie serc miłością do ludzi, którzy nie poznali jeszcze wielkiej łaski naszego Zbawiciela
Jan. 1:16 A z jego pełni myśmy wszyscy wzięli, i to łaskę za łaską