nabożeństwa

Nabożenstwa odbywają się
w kaplicy w Poznaniu przy
ul. Przemysłowej 48a

Niedziela, godz. 17:00

 

 

 

Więcej info na FB :

przemyslowa48

lub mail :

przemyslowa48@gmail.com

 

 

Słowo na dziś

Szczęśliwy mąż, który nie idzie za radą bezbożnych Ani nie stoi na drodze grzeszników, Ani nie zasiada w gronie szyderców, Lecz ma upodobanie w zakonie Pana I zakon jego rozważa dniem i nocą. Będzie on jak drzewo zasadzone nad strumieniami wód, Wydające swój owoc we właściwym czasie, Którego liść nie więdnie, A wszystko, co uczyni, powiedzie się.
Ps. 1:1-3

Cała ewangelia Jana jest ewangelią bliskich relacji.
Chrystus wskazuje uczniom na potrzebę bliskiej więzi z Bogiem.
Jan. 15:4 Trwajcie we mnie, a Ja w was. Jak latorośl sama z siebie nie może wydawać owocu, jeśli nie trwa w krzewie winnym, tak i wy, jeśli we mnie trwać nie będziecie.
Pan Jezus też mówi o potrzebie pogłębiania wzajemnej relacji uczniów:
Jan. 13:14 Jeśli tedy Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem nogi wasze, i wy winniście sobie nawzajem umywać nogi

Co wspaniałe, przekazując te wszystkie polecenia, Pan Jezus sam wydaje świadectwo bliskiej relacji z Ojcem.
Bliska więź Pana Jezusa z Ojcem jest jednym z nadrzędnych tematów ewangelii Jana.
Ta bliskość nie jest jedną z wielu, lecz jest wyjątkową, jedyną i niepowtarzalną.
Jan, jak żaden z innych ewangelistów, opisuje zażyłość tego związku.
Związek między Synem i Ojcem, to więź, której doskonałość, jakość jest niezmieniona od wieczności, to więź która staje się wyzwaniem i przynagleniem dla naszych serc.
Jan 5,19-29 Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, nie może Syn sam od siebie nic czynić, tylko to, co widzi, że Ojciec czyni, co bowiem On czyni, to samo i Syn czyni

W naszym kolejnym rozważaniu przeczytamy słowa, mówiące o fundamencie bliskiej relacji Pana Jezusa z Ojcem. Będą to słowa ukazujące sprzeciw świata i jego atak na tożsamość Chrystusa, na więź Syna z Ojcem. Poznamy też odpowiedź Pana Jezusa, w której zawarte jest Boże światło dla nas, którzy musimy stawiać czoła tym samym oskarżeniom i sprzeciwom.

Ewangelia Jana 8,12-20
12. A Jezus znowu przemówił do nich tymi słowy: Ja jestem światłością świata; kto idzie za mną, nie będzie chodził w ciemności, ale będzie miał światłość żywota.
13. Rzekli wtedy do niego faryzeusze: Ty sam o sobie świadczysz; świadectwo twoje nie jest prawdziwe.
14. Odpowiedział Jezus i rzekł im: Chociaż Ja sam świadczę o sobie, świadectwo moje jest prawdziwe, bo wiem, skąd przybyłem i dokąd idę; lecz wy nie wiecie, skąd przychodzę i dokąd idę.
15. Wy sądzicie według ciała, Ja nikogo nie sądzę.
16. A jeśli już sądzę, to sąd mój jest prawdziwy, bo nie jestem sam, lecz jestem Ja i Ten, który mnie posłał.
17. A przecież w zakonie waszym jest napisane, że świadectwu dwóch ludzi jest wiarygodne.
18. Ja świadczę o sobie, a także Ojciec, który mnie posłał, świadczy o mnie.
19. Wtedy mu rzekli: Gdzie jest Ojciec twój? Jezus odpowiedział: Nie znacie ani mnie, ani Ojca mojego. Gdybyście mnie znali, znalibyście też Ojca mego.
20. Te słowa wypowiedział, gdy nauczał przy skarbcu w świątyni. A nikt go nie pojmał, bo jeszcze nie nadeszła jego godzina.

StojacPrzedPanemDzisiejszy fragment mówi o obronie Pana Jezusa przed atakiem przeciwników uderzających w Jego tożsamość, i ukazuje to co stanowiło fundament więzi Chrystusa z Ojcem.

Pan Jezus ogłasza: Ja jestem światłością świata; kto idzie za mną, nie będzie chodził w ciemności, ale będzie miał światłość żywota (w.12)
Pan Jezus wypowiada słowa zwiastujące Jego tożsamość, naturę i Jego posłannictwo. Zostałem posłany przez Ojca, by zanieść światło tam, gdzie panuje ciemność!
Reakcja przeciwników jest natychmiastowa: Jan. 8:13 Rzekli wtedy do niego faryzeusze: Ty sam o sobie świadczysz; świadectwo twoje nie jest prawdziwe.

Podważenie tożsamości miało być jednym z najbardziej skutecznych ataków.
Już na początku, podczas kuszenia na pustyni szatan uderzał w relację Pana Jezusa z Ojcem.
"Jeśli jesteś Synem Bożym",
powiedz, aby te kamienie stały się chlebem.
"Jeśli jesteś Synem Bożym", rzuć się w dół, napisano bowiem: Aniołom swoim przykże o tobie, abyś nie zranił o kamień nogi swojej.

Pan Jezus odpowiada na ten zarzut i w Jego słowach dostrzegamy fundament bliskiej relacji Pana Jezusa z Ojcem i siły które próbowały ją podważyć.

Jan. 8:14-18 Odpowiedział Jezus i rzekł im: Chociaż Ja sam świadczę o sobie, świadectwo moje jest prawdziwe, bo wiem, skąd przybyłem i dokąd idę; lecz wy nie wiecie, skąd przychodzę i dokąd idę. 15. Wy sądzicie według ciała, Ja nikogo nie sądzę. 16. A jeśli już sądzę, to sąd mój jest prawdziwy, bo nie jestem sam, lecz jestem Ja i Ten, który mnie posłał. 17. A przecież w zakonie waszym jest napisane, że świadectwu dwóch ludzi jest wiarygodne. 18. Ja świadczę o sobie, a także Ojciec, który mnie posłał, świadczy o mnie.

1. SKĄD PRZYCHODZĘ?

Czasem spotykamy ludzi, którzy nigdy nie poznali imion swoich rodziców. Ich serca są rozerwane od wewnątrz i wypełnione wielkim bólem.
Trudno jest żyć bez określenia naszej tożsamości.

Dla niektórych, nasza tożsamość jest rzeczą bardzo trudną, gdyż chociaż znamy imiona naszych rodziców i dalszych przodków, z powodu przemocy, braku miłości, jest ona szara, czasem ciemna i staje się mrokiem obciążającym nasze życie.

Jednak Bóg w Chrystusie umożliwia każdemu człowiekowi oddanie Mu swojego życia i otrzymanie "nowego początku".

Filip. 3:7-10 Ale wszystko to, mi było zyskiem, uznałem ze względu na Chrystusa za szkodę.8. Lecz więcej jeszcze, wszystko uznaję za szkodę wobec doniosłości, jaką ma poznanie Jezusa Chrystusa, Pana mego, dla którego poniosłem wszelkie szkody i wszystko uznaję za śmiecie, żeby zyskać Chrystusa 9. I znaleźć się w nim, nie mając własnej sprawiedliwości, opartej na zakonie, lecz tę, która się wywodzi z wiary w Chrystusa, sprawiedliwość z Boga, na podstawie wiary, 10. Żeby poznać go i doznać mocy zmartwychwstania jego, i uczestniczyć w cierpieniach jego, stając się podobnym do niego w jego śmierci,

"Bóg zatrzymał mnie w mojej własnej wędrówce, prowadzącej ku wiecznym potępieniu.. Umarłem dla siebie by na nowo ożyć. Otrzymałem nowy początek, Przychodzę z wód chrztu, gdzie pogrzebany zostałem w śmierć, aby otrzymać życie. Tam otrzymałem swoje nowe imię! Stamtąd przychodzę. Mój początek jest w Chrystusie!"

2 Kor. 5:16-17 Dlatego już odtąd nikogo nie znamy według ciała; a jeśli znaliśmy Chrystusa według ciała, to teraz już nie znamy. 17. Tak więc, jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe.

2. DOKĄD ZMIERZAM?

Jezus powiedział: Jan 14,3-4 Jeśli pójdę znowu i wezmę was do siebie, abyście, gdzie Ja jestem, i wy byli  4. I dokąd Ja idę, wiecie, i drogę znacie.

Gdy w myślach, pojawia się oskarżenie, wątpliwość, dotycząca twojej tożsamości, niech odpowiedź twoja brzmi: Ja wiem skąd przychodzę i dokąd idę. Ja wiem jakie jest moje imię, które otrzymałem na początku mojej drogi z Chrystusem.  Ja wiem kto mnie wysłał w drogę. Ja wiem dokąd zmierzam i kim jestem w Panu Jezusie.

3. WY SĄDZICIE WEDŁUG CIAŁA, MÓJ SĄD JEST PRAWDZIWY, PONIEWAŻ: NIE JESTEM SAM, LECZ JESTEM JA I TEN, KTÓRY MNIE POSŁAŁ (w.15)

Świat lubi dokonywać osądów. Żyjemy w świecie nieprawdziwych sądów, opartych na logice ciała. Chrystus ukazuje odpowiedź na osąd przeciwnika i jego oskarżenia. Pan Jezus powołuje się na konsekwente prawo Zakonu. "...a przecież w zakonie waszym jest napisane, że świadectwo dwóch ludzi jest wiarygodne..."  w.17

Prawo żądało, aby w spornych sprawach każde oświadczenie zostało poparte świadectwem dwóch świadków, zanim zostanie przyjęte jako prawdziwe. Czytamy: "Niech nie występuje jeden tylko świadek przeciwko komukolwiek w  sprawie wszelkiego przewinienia i grzechu, jakie tamten popełnił. Na podstawie zeznania dwóch świadków, lub na podstwie zeznania trzech świadków rozstrzygnie sprawę" 5 Mjż 19,15  "Na podstawie zeznania dwóch świadków skazuje się na śmierć. Nie skazuje się na śmierć zeznania jednego tylko świadka" 5 Mjż 17,6
Zeznanie dwóch świadków było prawomocne i mogło przesądzić o czyimś życiu lub śmierci.

Dlatego, gdy Jezus jest poddany atakom, opiera się na tej konsekwentnej zasadzie.
Nie jestem sam. Ojciec jest ze mną i świadczy o mnie.
Bóg dał swoje słowo, które zawiera Jego stwierdzenia na mój temat. Dlatego też Jezus, odpierając ataki diabła ogłasza: Napisano: Nie samym chlebem żyje człowiek. Napisano... Napisano...

Podważanie tożsamości dzieci Bożych było jedną ze strategii szatana wobec Syna Bożego i jest też jego taktyką wobec wszystkich, którzy oddali swoje życie Bogu.
Diabeł wie, że nasza świadomość tego kim jesteśmy, jest źródłem duchowej siły i ochrony.
Owocem trwania w jedności z Ojcem, jest możliwość  doświadczania ochrony w obliczu  duchowej walki.
Ojciec posłał swego Ducha,
o którym czytamy: Rzym 8,15 Wszak nie wzięliście ducha niewoli, by znowu ulegać bojaźni, lecz wzięliście ducha synostwa,w którym wołamy: Abba Ojcze! Ten to Duch świadczy wespół z duchem naszym, że dziećmi Bożymi jesteśmy! A jeśli dziećmi, to i dziedzicami, dziedziecami Bożymi, a współdziedzicami Chrystusa, jeśli tylko razem z niem cerpimy, abyśmy także razem z nim uwielbieni byli

Gdy diabeł atakuje, gdy oskarża przez myśli własne i innych, oprzyj się wtedy na mocnym fundamencie.

1. Powiedz skąd przychodzisz i dokąd idziesz

2. Zastosuj prawo. Zastosuj logiczną i konsekwentną zasadę.

Powołaj świadków:

a) Ojca poprzez społeczność, modlitwę, wsłuchiwanie się w Jego głos

b) Ducha Świętego

Duch Święty świadczy o tym kim jesteś.

Rzym. 8:15-16 Wszak nie wzięliście ducha niewoli, by znowu ulegać bojaźni, lecz wzięliście ducha synostwa, w którym wołamy: Abba, Ojcze! 16. Ten to Duch świadczy wespół z duchem naszym, że dziećmi Bożymi jesteśmy.

Wsłuchuj się w świadectwo Ducha Świętego. Poświęcaj czas na społeczność z Ojcem.

c)  Jego Słowo
Poznawaj Jego Słowa i w chwili próby powiedz jak Pan Jezus: Napisano!

...

Nasza tożsamość w Bogu jest Jego wielkim darem. Nie musimy i nie powinniśmy stawać się "kimś innym, niż jesteśmy" przez łaskę naszego Pana.

W historii spotkania Dawida z Goliatem i wystraszonym ludem izraelskim, pojawia się symboliczny i ważny obraz męża Bożego, do którego nie pasuje zbroja Saula.

1 Sam. 17:38-40 Przyodział tedy Saul Dawida w swój rynsztunek, włożył mu na głowę hełm spiżowy i ubrał go w pancerz łuskowy, 39. Przypasał też Dawidowi swój miecz na jego odzienie, i on próbował chodzić, chociaż nie był do tego przywykły. I rzekł Dawid do Saula: Nie mogę w tym chodzić, gdyż nie jestem przywykły. I Dawid zdjął je z siebie. 40. Wziął natomiast do ręki swój kij i wybrał sobie pięć gładkich kamieni z potoku i włożył je do torby pastuszej, którą miał przy sobie, a służyła mu ona jako sajdak na kamienie, i tak z procą w ręku podchodził do Filistyńczyka.

Zbroja Saula nie pasowała do Dawida.
Dawid posiadał swoją tożsamość w Bogu. Był pasterzem, niskiego wzrostu, z niewielkimi możliwościami. Jednak przez wiarę i zaufanie Bogu, z tym co posiadał, z procą, kamieniami, mógł stoczyć zwycięską bitwę z siłami przeciwnika.

W obliczu zagrożenia czasem pojawia się pokusa założenia "zbroi", która do nas nie pasuje.
Przez wiarę, ukrycie się w Bogu i pełne zaufanie, możemy doświadczyć wielu zwycięstw.

Nasza tożsamość w Chrystusie jest największym darem od Pana, które objawia w nim Jego potężno moc i łaskę.

Filip. 3:7-9 Ale wszystko to, mi było zyskiem, uznałem ze względu na Chrystusa za szkodę. 8. Lecz więcej jeszcze, wszystko uznaję za szkodę wobec doniosłości, jaką ma poznanie Jezusa Chrystusa, Pana mego, dla którego poniosłem wszelkie szkody i wszystko uznaję za śmiecie, żeby zyskać Chrystusa 9. I znaleźć się w nim, nie mając własnej sprawiedliwości, opartej na zakonie, lecz tę, która się wywodzi z wiary w Chrystusa, sprawiedliwość z Boga, na podstawie wiary

 

Modlitwa...

- O czujność i zrozumienie potrzeby ochrony naszej tożsamości w Chrystusie w obliczu ataków przeciwnika na naszą osobistą relację z Ojcem

- Odrzucenie naszych własnych metod walki z oskarżeniami

- Codzienne stawanie na Bożym fundamencie i wsłuchiwanie się w głos Ducha Świętego, przekazującego naszym sercom świadectwo Ojca o synostwie dzieci Bożych i pobudzającego nas do wołania z głębi serc: "Abba, Ojcze!"

- Wykorzystywanie przekazanego przez Pana Jezusa oręża w codziennej, duchowej walce

- Wdzięczność za możliwość życia w świadomości otrzymania przez nowe narodzenie odpowiedzi na pytania: Skąd przybywamy i dokąd zmierzamy?

Oprac. Piotr Ożana

 

Koinonia - Drugi Zbór Kościoła Chrześcijan Baptystów, ul. Przemysłowa 48a, Poznań  |  e-mail: przemyslowa48@gmail.com  |  © 2019