W roku 1501 zaprowadzono Michała Anioła do miejsca, w którym leżała wielka bryła marmuru z której miał on wykonać rzeźbę Dawida. Gdy ją ujrzał, powiedział: "Widzę rzeźbę, teraz muszę tylko odrzucić to, co zbędne"

Chrystus rozpoczął swoje dobre dzieło w życiu uczniów i kontynuował je, dążąc do doskonałego celu, kierowany wielką miłością.

Po Zmartwychwstaniu nadszedł czas, w którym pośród niewiary, słabości i pytań serc uczniów, w szczególny sposób kształtowane było w ich wnętrzach wspaniałe dzieło Pana.

Ew. Jana 20:24-29 A Tomasz, jeden z dwunastu, zwany Bliźniakiem, nie był z nimi, gdy przyszedł Jezus. 25. Powiedzieli mu tedy inni uczniowie: Widzieliśmy Pana. On zaś im rzekł: Jeśli nie ujrzę na rękach jego znaku gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej w bok jego, nie uwierzę. 26. A po ośmiu dniach znowu byli w domu uczniowie jego i Tomasz z nimi. I przyszedł Jezus, gdy drzwi były zamknięte, i stanął pośród nich, i rzekł: Pokój wam! 27. Potem rzekł do Tomasza: Daj tu palec swój i oglądaj ręce moje, i daj tu rękę swoją, i włóż w bok mój, a nie bądź bez wiary, lecz wierz. 28. Odpowiedział Tomasz i rzekł mu: Pan mój i Bóg mój. 29. Rzekł mu Jezus: Że mnie ujrzałeś, uwierzyłeś; błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.

Pragniemy wsłuchać się w zwiastowanie Słowa Bożego, w którym w wymowny sposób ukazane jest działanie Pana w życiu jednego z dwunastu uczniów, imieniem Tomasz.

Czytając to Słowo możemy zadać naszym sercom pytanie:

Jak Bóg działa w życiu Jego dzieci, kierowany świadomością ich niedoskonałości i słabości?

Przeczytaliśmy opis historii o spotkaniu Syna Bożego z jednym z uczniów. Mówi nam ona bardzo wiele o Bożej miłości i o tym, w jaki sposób Bóg działa w życiu Jego dzieci.

Po zmartwychwstaniu, Chrystus pierwszego dnia ukazała się wieczorem 10 apostołom, wśród których nieobecny był Tomasz.

Gdy uczniowie spotkali Tomasza, powiedzieli mu: "Widzieliśmy Pana". Jednak Tomasz nie mógł uwierzyć ich świadectwu i zapewnił, że uwierzy tylko wtedy, gdy sam zobaczy przebite dłonie swojego Pana i będzie mógł włożyć w nie swoje palce oraz rękę w jego przebity bok.

Apostoł Tomasz był oddanym uczniem gotowym umrzeć z Chrystusem:

Jan. 11:16 Tedy rzekł Tomasz, zwany Bliźniakiem, do współuczniów: Pójdźmy i my, abyśmy razem z nim pomarli.

Jednak teraz jego serce jest złamane z powodu krytycznych wydarzeń tego czasu.

Tydzień później, gdy uczniowie wraz z Tomaszem przebywali w pomieszczeniu którego drzwi były zamknięte, Pan Jezus stanął pośrodku uczniów i rzekł do nich: Pokój wam!

Pan Jezus ogłosił uczniom pokój i natychmiast zwrócił się do Tomasza, nakazując mu włożyć w blizny jego rąk swoje palce oraz dłoń w jego bok.

Pan Jezus powiedział też do Tomasza: Nie bądź bez wiary lecz wierz!

Jak czytamy dalej: 28. Odpowiedział Tomasz i rzekł mu: Pan mój i Bóg mój.

Pan Jezus...

- Nie potępia Tomasza w słabości jego wiary

- Zatrzymuje się przy Tomaszu i przemawia do niego osobiście odnosząc się do jego słabości

Jest to niezwykłe, gdyż Chrystus nie był fizycznie obecny w momencie, w którym Tomasz wyrażał swoje wątpliwości. Chrystus znał wnętrze Tomasza, z jego dobrymi cechami i słabościami i przez cały czas pragnął wykonywać w jego sercu pracę.

- Pozwala mu w namacalny sposób doświadczyć Jego obecności i zwycięskiej mocy nad śmiercią

- Chrystus działa w życiu Tomasza, odpowiadając na wątpliwości jego serca, chociaż zna tych, którzy byli w szczególny sposób błogosławieni, gdyż "nie widzieli, a uwierzyli"

1. Bóg przemawia do człowieka w miejscu w którym się znajduje i słowami, które może zrozumieć

Do Samuela Bóg mówił cztery razy, aż w swojej słabości zrozumiał, że mówi do niego Pan (1 Sam. 3:8-10).

Do Saula z Tarsu Bóg przyszedł w jego drodze do Damaszku, by w pewnym momencie powalić go na ziemię i zawołać: Dz.Ap. 9:4-5 Saulu, Saulu, czemu mnie prześladujesz? 5. I rzekł; Kto jesteś, Panie? A On: Ja jestem Jezus, którego ty prześladujesz

Gdy mówiliśmy o Jairze, dokonaliśmy porównania jego wiary z wiarą setnika. Setnik wierzył, że wystarczy słowo Pana Jezusa, by został uzdrowiony jego sługa.
Wiara Jaira w porównaniu z wiarą setnika była słabą, gdyż prosił o osobiste przybycie do jego domu.

Jednak Pan Jezus nie potępił Jaira za słabą wiarę. Nawet nie porównał jej z wiarą innych, lecz jak sługa zbawienia udał się do jego domu.

2. Bóg zna nasze słabości i czyni wszystko byśmy byli nieustannie od nich uwalniani oraz przemieniani na jego podobieństwo

Jer. 18:6 ...Oto jak glina w ręku garncarza, tak wy jesteście w moim ręku, domu Izraela!

Mal. 3:3-4 Usiądzie, aby wytapiać i czyścić srebro. Będzie czyścił synów Lewiego i będzie ich płukał jak złoto i srebro. Potem będą mogli składać Panu ofiary w sprawiedliwości. 4. I miła będzie Panu ofiara Judy i Jeruzalemu jak za dni dawnych, jak w latach minionych.

Jan. 15:2 Każdą latorośl, która we mnie nie wydaje owocu, odcina, a każdą, która wydaje owoc, oczyszcza, aby wydawała obfitszy owoc

3. Bóg nie tylko wyprowadza Tomasza z doliny, w której znalazł się w pułapce własnej niewiary, lecz czyni go uczestnikiem zwycięstwa

To zwycięstwo objawiło się w wyznaniu, o którym czytaliśmy w słowach Ewangelii Jana: Odpowiedział Tomasz i rzekł mu: Pan mój i Bóg mój.

Zwycięstwo Pana objawiło się też w nadchodzących latach życia Tomasza.
Historia Kościoła mówi, że Tomasz zaniósł Ewangelię na obszary dzisiejszego Iraku i Iranu oraz do Indii, gdzie w roku 72 oddał swoje życie ze względu na Chrystusa i stał się kolejnym bohaterem wiary.

Niezwykłe jest to, że znając nasze słabości, Pan zaprasza człowieka do walki, w której pozwala mu zwyciężyć

Do Jakuba znajdującego się w podróży Pan przychodzi w postaci anioła, który walczy z Jakubem, jednak pozwala mu odnieść zwycięstwo. Ta niezwykła historia mówi nam o Bogu, który zna nasze słabości i pragnie naszego zwycięstwa.

Gdy Bóg przychodzi do Gedeona, wypowiada przez anioła słowa: Pan z tobą, mężu waleczny!

Sędz. 6:12-14 I ukazał mu się anioł Pański i rzekł do niego: Pan z tobą, mężu waleczny! 13. A Gedeon rzekł do niego: Za pozwoleniem, panie mój. Jeżeli Pan jest z nami, to dlaczego spotkało nas to wszystko? Gdzież są wszystkie jego cuda, o których opowiadali nam nasi ojcowie, mówiąc: Czyż nie Pan wywiódł nas z Egiptu? Teraz zaś porzucił nas Pan i wydał nas w rękę Midiańczyków. 14. Wtedy Pan zwrócił się do niego i rzekł: Idź w tej mocy twojej i wybaw Izraela z ręki Midiańczyków. Przecież to Ja cię wysyłam.

Apostoł Paweł pod koniec życia wyznał: 2 Tym. 4:7-8 Dobry bój bojowałem, biegu dokonałem, wiarę zachowałem; 8. A teraz oczekuje mnie wieniec sprawiedliwości, który mi w owym dniu da Pan, sędzia sprawiedliwy, a nie tylko mnie, lecz i wszystkim, którzy umiłowali przyjście jego

.................................................................

Ps. 103:13-14 Jak się lituje ojciec nad dziećmi, Tak się lituje Pan nad tymi, którzy się go boją, 14. Bo On wie, jakim tworem jesteśmy, Pamięta, żeśmy prochem.

W księdze Izajasza czytamy o Mesjaszu, który: Trzciny nadłamanej nie dołamie ani knota gasnącego nie dogasi, ludom ogłosi prawo. Izaj. 42:3

Dawid mówi, że Bóg w swojej ojcowskiej miłości lituje się nad tymi, którzy się go boją, gdy wie jakimi stworzeniami jesteśmy i pamięta, że jesteśmy obciążeni naszymi słabymi ciałami, które powstały z prochu i zamienią się w proch.

W Słowie Bożym czytamy, że Boża świadomość naszych słabości kieruje Jego działaniem. Bóg nie niszczy człowieka gdy na to zasługuje

Ps. 78:37-42 Bo serce ich nie było szczere wobec niego I nie byli wierni jego przymierzu. 38. On jednak, będąc miłosierny, Odpuszczał im winę i nie wytracił. Często powściągał swój gniew i nie zapłonął całą gwałtownością swoją. 39. Pamiętał o tym, że są ciałem, Tchnieniem, które ulatuje i nie wraca

Jednak Bóg nie tylko nie niszczy, lecz kierowany wielką miłością i zrozumieniem naszych ograniczeń i słabości, kształtuje Jego dzieło w naszym życiu.

W naszych słabościach...

- Bóg zna nasze słabości i zatrzymuje się przy Jego córkach i synach, by na nie odpowiadać

- Pan pragnie do nas mówić, jak miłujący Ojciec znający słabości oraz ograniczenia swoich dzieci

- Bóg pragnie umacniać naszą wiarę

- Pomimo naszych słabości, Pan chce czynić nas bojownikami dla sprawy Jego Królestwa

Bóg pragnie byśmy zwyciężali

Nasza modlitwa...

- O odrzucenie prób ukrycia naszych słabości przed Panem

- Pozostawianie naszych własnych myśli o słabościach
(Bóg mnie nie rozumie, Jestem w pułapce, Nie ma wyjścia, Bóg mnie odrzuci)

- Szukanie bojaźni Pana i Jego oblicza Ps. 103:13 Tak się lituje Pan nad tymi, którzy się go boją

- Wsłuchiwanie się w Boży głos. Przyjmowanie myśli Pana i Jego odpowiedzi na nasze słabości

- Życie w świadomości Bożego pragnienia uczynienia nas zwycięzcami, pomimo naszych ograniczeń

Bóg pragnie by każdy z nas pod koniec życia mógł wyznać: 2 Tym. 4:7-8 Dobry bój bojowałem, biegu dokonałem, wiarę zachowałem

Oprac. Piotr Ożana